De transitie naar hybride onderwijs

Vrijdag 13 maart 2020

Vrijdag 13 maart 2020, de Universiteit schort per direct haar onderwijsactiviteiten op, vanwege een dan nog onbeduidend virus genaamd COVID-19, ook wel ‘corona’. Terugkijkend op de afgelopen 2,5 jaar is het niet gek dat juist dit bericht op vrijdag de 13e kwam, als je het mij vraagt de ergste vrijdag de 13e die ik in mijn leven heb meegemaakt, en hopelijk ook zal meemaken. Des te vervelender was deze dag omdat op vrijdag 13 maart 2020 het tentamen rechtsgeschiedenis zou plaatsvinden, en laat ik hier nou juist heel goed voor hebben geleerd (al betwijfel ik niet dat het schrappen van het tentamen voor veel studenten wél als een geschenk kwam…).

Maart 2020 - januari 2022

Waar de eerste weken zonder onderwijs misschien nog als een onwerkelijke vakantie voelden, transformeerde dit in een haast futuristische werkelijkheid toen het onderwijs zich hervatte, maar nu volledig online. Niemand had ooit van Zoom gehoord, maar dit bedrijf was plotseling overal aanwezig. Online les werd 'het nieuwe normaal' voor vrijwel alle onderwijsactiviteiten, van het basisonderwijs tot aan de hogescholen en universiteiten. Vonden studenten dit fijn? Aanvankelijk misschien wel. Lekker uitslapen omdat je geen uren hoefde te reizen naar de campus, in je pyjama achter het scherm kruipen omdat je je camera toch uit kon laten, en niet te vergeten je colleges terugkijken waardoor je je eigen tijd beter dan ooit kon indelen. Maar omdat naast online onderwijs nagenoeg alle winkels en vertier ook gesloten waren, ervoer je van dit laatste misschien niet direct voordeel. Integendeel, colleges terug kunnen kijken bleek een gevaarlijke verleiding te zijn voor velen. Alle colleges van een vak terugkijken in de laatste week voor het tentamen werd makkelijker dan ooit tevoren, wat de cijfers misschien niet altijd ten goede kwam. Waar online colleges aanvankelijk voordelen opleverden, waren veel studenten het volledig online-onderwijs na een tijdje wel zat…

Februari 2022 - heden

Het duurde uiteindelijk nog tot het voorjaar van 2022 voordat de colleges hun oorspronkelijke vorm weer aannamen. Maar na twee jaar online colleges, bleven de collegezalen angstvallig leeg. Hoe kon dat toch? Pre-corona kon er gemakkelijk een zaal met 500 studenten worden gevuld, nu was het een prestatie als er zo’n 100 man verscheen in de collegezaal. Zelfs de kleinschalige werkgroepen werden amper bezocht; zo zat ik eens met slechts 5 studenten in een lokaal... Terug naar fysiek bleek dus niet zo gemakkelijk als gedacht. Dat heeft ook de universiteit ingezien, en dus slaan ze een weg in van hybride onderwijs. Online en offline worden nu afwisselend ingezet, een transitie die zonder corona ondenkbaar zou zijn geweest. Voor startende studenten is deze hybride vorm van onderwijs een niet weg te denken realiteit. Voor de ouderejaars onder ons is het een nieuw normaal dat door de één beter wordt ontvangen dan de ander. Hoe dan ook, onlineonderwijs is niet meer weg te denken uit ons studentenleven, een onomkeerbare transitie. Dat betekent dat we dus toch nog af en toe in onze pyjama college kunnen kijken.

Bronnen

Sluiten

Zoeken

Zoeken