Breaking Borders | Aron van Putte
De eerste Breaking Borders van deze jaargang van de Duplomaat komt van de hand van Aron van Putte. Hij is 21 jaar oud, vierdejaars student Economie en Rechten en op dit moment op uitwisseling in Lima, Peru.
Temidden van het chaotische verkeer en een tamelijk hinderlijke claxonkakafonie in het centrum van Lima, stond ik voor rood licht te wachten. Naast mij op een lichtmast prijkte de tekst: ‘Limpieza con cuy!’ (‘Wasritueel met cavia!’). Mezelf afvragend of ik deze Spaanse frase wel goed begreep, raadpleegde ik Google, en warempel! Een oud geloof in Peru kent de cavia helende krachten toe. Tijdens het wassen van het lichaam met een levende cavia, zal dit diertje de negatieve energie absorberen. Door het aangedane lichaamsdeel na afloop uit de cavia te snijden, zal ook het lichaam genezen. Ik heb dit buitenkansje toch maar aan mezelf voorbij laten gaan.
Met meer dan 10000 kilometer aan Andes, Amazone en Atlantische oceaan tussen ons in, querido In Duplo’er, is dat een van de vele bijzondere ervaringen die ik hier tijdens mijn uitwisseling in Perú aan de Universidad del Pacífico in Lima meemaakte. Ik was wel wat gewend na de overstap van mijn ouderlijk huis in kosmopolitisch Zeeuws-Vlaanderen naar Rotterdam, maar de transitie naar deze Latijns-Amerikaanse stad met meer dan tien miljoen inwoners, blijkt van een grotere orde. Deze uitwisseling is een ware verrijking en geeft tegelijkertijd stof tot nadenken.
Verrijkt werd ik direct zodra ik arriveerde. Peruanen zijn uiterst vriendelijke mensen en gretig maak ik dan ook een praatje met iedereen. Hoewel een stevige basis Spaans in dit nauwelijks Engels sprekende land zeer nuttig is, zijn mensen ongeacht je talenkennis ontzettend benader-baar en verliezen ze niet de interesse in je als je even niet uit je woorden komt. In diezelfde geest groet mijn 65-jarige huisbazin me bijvoorbeeld altijd met een stevige knuffel en een dikke kus op beide wangen. Wennen aan de cultuur, de inwoners van de stad en mijn huis, vormde dan ook geen enkel probleem.
Het land heeft echter nog veel meer in petto. Van Trujillo in het noorden, waar twee bestuurlijke en religieuze centra uit het pre-Inkatijdperk gelegen zijn, tot aan de selva (‘jungle’) in het oosten, de vele indrukwekkende steden en natuur in la montaña (‘de bergen’) en de centrale Andes met Machu Picchu als absolute hoogtepunt: ik kom superlatieven tekort om de diversiteit en schoonheid van Peru te beschrijven. Verschillende van deze indrukwekkende bestemmingen hebik al mogen bezoeken en aan het einde van mijn exchange hoop ik ze allemaal te hebben afgestreept op mijn bucketlist. Zoals de Peruanen zouden zeggen: Muy chévere! (‘Heel gaaf!’).
In het verlengde van deze verrijkingen zijn er echter veel feiten en praktijken om op te reflecteren. Peru verkeert op dit moment in een recessie en een politieke crisis, waarbij er zes onderzoeken tegen de huidige, zeer impopulaire presi-dent Castillo lopen. Peru heeft het hoogste aantal COVID-doden per hoofd van de bevolking ter wereld. Vele burgers zijn straatarm en velen meer hebben moeite om rond te komen. Berggemeenschappen zien hun jongeren wegtrekken om nooit meer terug te keren. Legio wijken in Peru zijn ‘s nachts te onveilig om over straat te gaan. En het land verwerkt nog steeds een trauma van twee decennia van extreem terro-ristisch geweld in de jaren ‘80 en ‘90.
Te midden van dit alles blijven Peruanen echter altijd positief. Het leven is hier voor velen lastig en minder comfortabel dan in Europa, maar ongeacht wie je het vraagt, iedereen probeert er altijd iets van te maken. Wat mij betreft is dat dan ook de belangrijkste les van deze transitie naar Peru: zoek eens een ander perspectief - het leven is mooier door af een toe eens een andere bril op te zetten.