#bodypositivity, waar komt het vandaan?

#bodypostivity, niet meer weg te denken van social media. Waar komt het eigenlijk vandaan?

Pak Instagram er eens bij en zoek op #bodypositivity. Maarliefst 9 miljoen berichten dragen deze hashtag. Een van de populairste berichten is een Reel over het stylen van een outfit door een account wat plus size kleding verkoopt. Het tweede bericht is een foto van een vrouw zonder make-up en een waar ze veel make-up draagt. Het bericht luidt om je niet te vergelijken met wat je op het internet ziet. De derde is een post met 5 tips over hoe je body positive kan zijn. De hashtag wordt tegenwoordig dus op veel verschillende manieren ingezet, maar waar komt de body positivity beweging eigenlijk vandaag? Haar geschiedenis in vogelvlucht.

Body positivity is niet meer weg te denken uit de hedendaagse sociale media, maar haar oorsprong ligt voor het hyper digitale tijdperk. Er is geen exact moment voor het ontstaan van body positivity in haar vroegere vorm, maar we beginnen in de jaren ’60. Het normaliseren van dikkere mensen begon rond die tijd in Amerika. Daar werd in 1969 in New York de NAAFA opgericht, National Association to Advance Fat Acceptance. Het ging hierbij vooral om gelijke behandeling. Opmerkelijk hieraan is dat de NAAFA opgericht is door een man, terwijl de duidelijke meerderheid van de #bodypositivity posts van vrouwen afkomstig is.

Kort daarna werd aan de westkust in Amerika de Fat Underground gevormd, een groep vrouwen die ook streed voor gelijke behandeling van dikke mensen. Zij publiceerden ook het Fat Liberation Manifesto. Hierin pleitten ze voor verschillende dingen, waaronder het stoppen van belachelijk maken van dikke mensen en het eindigen van discriminatie op de werkvloer. Ook veroordeelden ze de industrie die gericht is op afvallen zoals dieetclubs, afvalpillen en operaties. Beide organisaties maakten zich ook boos over valse claims dat dikke mensen niet fit kunnen zijn en altijd ongezond leven. Iets anders opmerkelijks uit deze periode is dat een groot aandeel betrokkenen van de beweging mensen van kleur waren. Zij werden echter meer op de achtergrond geschoven omdat er anders twee problemen in één keer aangekaart werden; de behandeling van mensen van kleur en de behandeling van dikke mensen.

In de jaren ’80 en ’90 begon de beweging meer aandacht te krijgen binnen zowel Amerika als andere landen. Er werd ook meer aandacht besteed aan het onderwerp in de media, zoals in tijdschriften en televisieprogramma’s. Hierin werd onder andere aandacht besteed aan de gevaren van de dieet industrie. In deze tijd bestond de term body positivity nog niet en werden er termen zoals fat liberation en big beautiful woman (BBW) gebruikt. Vervolgens zorgde de opkomst van sociale media en online platforms er voor dat de beweging ook een online aanwezigheid kreeg.

In het afgelopen decennium is het gebruik van sociale media in razend tempo toegenomen, en zo ook de aandacht voor de kijk op elkaars lichaam. Gelukkig geeft de komst van sociale media meer ruimte aan de stem van de mensen van kleur, die eerder op de achtergrond aanwezig waren. Pas in dit tijdperk is dan ook pas echt #bodypositivity tot leven geroepen. Wat betekent dat nu eigenlijk? De term body positivity omvat inmiddels meer dan de origine van het verhaal: inmiddels wordt de term gebruikt om aan te geven dat ieder lichaam mooi is op een eigen manier en dat je niet hoeft te voldoen aan het maatschappelijk ideaal.

Er zijn ook verschillende kritische geluiden over het huidige #bodypositivity. Nu de term zo breed omvattend is, worden de groepen waar de beweging oorspronkelijk aandacht voor vroeg opnieuw gemarginaliseerd. Ook wordt de term zo vaak gebruikt dat het afneemt in kracht en waarde. Het argument dat met de beweging ongezonde levensstijlen geïdealiseerd worden heeft ook nooit het podium verlaten.

Hoe zit het dan met de toekomst van de beweging? Dat zal de tijd ons leren. Voor nu heeft zangeres Lizzo er in ieder geval een duidelijk beeld van: “We have to make people uncomfortable again, so that we can continue to change. Change is always uncomfortable, right?”.

Bronvermelding:

Sluiten

Zoeken

Zoeken