Breaking Borders | Michelle Lans in Engeland
Op exchange gaan in coronatijd, ‘wie doet dat nou?’ zal je wel denken. Zeker als je ook nog
eens twee weken in quarantaine moet wanneer je aankomt op je exchange bestemming.
Voor mij was het om eerlijk te zijn ook geen makkelijke beslissing, maar een echt back-up
plan had ik heel naïef eigenlijk niet gemaakt. Ik had hoop dat corona over zou zijn in oktober
(dan start de universiteit pas in Engeland). Op 15 augustus realiseerde ik me dat dat niet
ging gebeuren, aangezien op die dag zelfs werd aangekondigd dat Nederlanders twee
weken in quarantaine moesten wanneer zij af zouden reizen naar Engeland. Toen ben ik op
zoek gegaan naar alternatieven, maar uiteindelijk dacht ik ‘Nee. ik ga gewoon. Ik heb altijd in
Engeland willen wonen, en dit is mijn kans’. Dus hier zit ik dan, al zeven weken in Engeland
en wat ben ik blij dat ik ben gegaan.
In deze breaking borders zal ik jullie meenemen in mijn quarantainetijd, mijn eerste (en
helaas voorlopig ook laatste) trip en mijn dagelijks leven hier in Lancaster, Engeland.
Voor mijn quarantaine had ik mazzel, de universiteit zorgde gratis voor twee weken
accommodatie en een startpakket met eten. Verwacht alleen niet te veel wanneer je aan dat
startpakket denkt. Het bestond uit een beetje rijst, penne, noedels, en iets wat op tonijn uit
blik en hot sauce leek. maar groente of fruit? Ho maar. Het was dus niet super om hier de
eerste dagen mee door te moeten komen. Gelukkig had ik wat noedelsoep en Unox
hamburgers van thuis meegenomen. Na een dag of drie bestelde ik wat écht eten online,
maar je gelooft het niet: de bezorger kon me niet bellen vanwege mijn Nederlandse nummer
en ik heb hem vanuit mijn keukenraam zien wegrijden. Het was een pijnlijk moment toen ik
beneden kwam en ik besefte dat hij samen met mijn avondeten voor de komende dagen was
vertrokken. Gelukkig was ik niet de enige die in quarantaine moest en kon ik mee-eten met
de vrienden die ik tijdens mijn tot dan toe korte verblijf gemaakt had.
Dit is ook nog een leuk verhaal. In Lancaster wonen de meeste studenten op campus in
gebouwen met meerdere ‘flats’. In deze flat heb je een eigen kamer en badkamer, maar de
keuken moet je delen met ongeveer zeven andere studenten. Ik kwam samen aan met een
andere Nederlandse student van het Erasmus, genaamd Luuk. Toen wij een flat toegewezen
kregen, kwam ik erachter dat we in hetzelfde gebouw zaten, maar helaas bleken we niet in
dezelfde flat te zitten. Hij zat in een flat met een Frans meisje (waarmee ik via app en
Facebook al contact had gehad van tevoren) en een Zwitsers meisje. Ik zat daarentegen
alleen in een flat. Ik weet ook niet hoe ze dit bedacht hadden. Vanwege de coronaregels is
het niet toegestaan om in andere flats te komen dan die van jezelf. Gelukkig kwam in deze
tijd de rebelse kant van mezelf naar boven en heb ik vrijwel mijn gehele quarantaine in de
andere flat besteed. Het verhaal heeft zelfs een beter einde: ik heb een overplaatsing naar
die flat aangevraagd en die is toegestaan. Sinds een week mag ik hen officieel mijn
huisgenoten noemen.
Om eerlijk te zijn is twee weken quarantaine echt zo slecht nog niet met leuk gezelschap. We
hebben samen spelletjes gedaan, pizza besteld, geklaagd over hoe mooi weer het was en
dat we niet naar buiten mochten en vooral veel gepraat. Dit alles schept een hechte band en
het was een mooi begin van mijn exchange periode.
De eerste week dat we weer ‘vrij’ waren, hebben wij zowat alleen buiten besteed. In de angst
dat corona weer zou verergeren, hebben wij gelijk een uitje gedaan naar Manchester, deze
stad is op een uurtje met de trein van Lancaster vandaan. Als meisjes hebben wij vooral de
grote mall in Manchester leren kennen, de stad helaas wat minder. We hadden afgesproken
daarvoor nog een keer terug te komen. Helaas zijn de regels hier aangescherpt en gaat
reizen het de komende tijd niet worden.
Na onze eerste week vrijheid is het studentenleven dan weer echt begonnen met alleen
maar online lessen. Een groot gedeelte van deze lessen zijn live, maar er zijn ook colleges
die van tevoren worden opgenomen. Ik heb drie vakken (twee bedrijfskundige vakken en een
rechtenvak), maar druk kan ik mezelf nog niet noemen. Een normale week ziet er namelijk
als volgt uit: maandag online seminar van 15-16 uur, dinsdag live college van 9-10 uur,
woensdag vrij, donderdag vrij, vrijdag online seminar van 9:00-9:30. En dan heb ik nog zo’n
vier uur aan van tevoren opgenomen colleges. Aan vrije tijd heb ik dus geen gebrek. Hier
maak ik dan ook optimaal gebruik van door doordeweeks naar de stad te gaan en met
andere exchange studenten die ik heb ontmoet een taartje te eten, te shoppen of gewoon
lekker naar de McDonalds te gaan. Helaas kan ik deze vrije tijd nog niet aan reizen
besteden, maar ik heb nog hoop dat dit gaat komen. Ik moet zeggen dat deze hoop na het
horen van de nationale lockdown aankondiging op 31 oktober toch wel wat is weggevaagd.
Op exchange gaan in coronatijd brengt veel onverwachte wendingen met zich mee. Het
heeft er dan ook voor gezorgd dat ik andere dingen ben gaan doen dan ik in eerste instantie
had gedacht. Zo ben ik niet gaan reizen naar Schotland of binnen Engeland, maar ben ik
mijn eigen kleine stadje aan het ontdekken; ben ik niet dagelijks te vinden in de collegezalen
van Lancaster University, maar achter mijn eigen laptop; bouw ik niet een grote hoeveelheid
vriendschappen op (aangezien nieuwe mensen ontmoeten in coronatijd niet wordt
aangemoedigd), maar wel vriendschappen met veel meer diepgang dan ik me ooit had
kunnen voorstellen. Ook ben ik niet te vinden in clubs, maar bij mijn huisgenoten op de bank
tijdens onze altijd gezellige huisavondjes (iets wat ik eigenlijk nog wel leuker vind). Ondanks
dat ik beperkt ben in mijn mogelijkheden kan ik met 100% zekerheid zeggen dat mijn
exchange een geslaagde periode uit mijn leven is waar ik met veel plezier op terug ga kijken.
Alle waardevolle vriendschappen die ik heb opgebouwd, dingen die ik heb geleerd en mooie
ervaringen die ik heb opgedaan maken dat ik deze periode uit mijn leven nooit meer ga
vergeten.
Nog wat visuels van mijn exchange:
Dit was mijn eerste maaltijd in quarantaine: Penne met Bolognese saus uit een potje, en zoals je ziet: geen groente.
Dit ben ik (rechts) met mijn vriendin Léna (links). We hebben hier in quarantaine pizza besteld om te vieren dat de quarantaine bijna voorbij was. Na al dat saaie eten, ging dit er goed in!
Hier ben ik met mijn vriendin Kim (links). Ook hier mag quarantaine de pret niet drukken. We hebben zelf zoete aardappelfriet en kipnuggets gemaakt echt super!
Hier is een deel van het marktplein in Lancaster te zien; er is altijd markt op zaterdag en woensdag. Het blijft Engeland met veel regen de laatste tijd, maar dat zorgt ook voor mooie momenten zoals dit.
Aangezien ik een nationale lockdown al vreesde, heb ik behoorlijk wat cake gegeten in cafétjes de afgelopen weken. Ik wil mijn stuk dan ook graag afsluiten met de lekkerste cake die ik hier gehad heb, gewoon in een restaurant op campus!