De week van, Foske Vieveen

Lieve In Duplo-er,

Hoewel het nog geen vrijdagmiddag is, presenteer ik jullie met alle liefde een “week van”.  Voordat ik begin, vertel ik jullie graag iets meer over mijzelf. Mijn naam is Foske Vieveen en ik ben achttien jaar oud. Momenteel trek ik een eindsprint in mijn eerste studiejaar aan deze fantastische universiteit en vecht ik nog even voor die honderdtwintig studiepunten. Ik studeer Recht en Bedrijfskunde trouwens, dus die honderdtwintig punten moeten in de ogen van velen van jullie zeker wel haalbaar zijn. Ik was vroeger geen ster in de kringgesprekken, maar ik heb zeker mijn best gedaan.

Dinsdag

Vandaag staat er deadline voor hét project van het jaar, het strategisch bedrijfsplan. Mijn lieftallige teammaatjes en ik zijn al weken aan het zeuren dat we er absoluut klaar mee zijn, vooral met de beoordeling van het project trouwens, maar vandaag moeten we nog even de puntjes op de i zetten. We zijn bezig met een nieuwe eigenwijze en eigenzinnige bemiddelaar in de groenten- en fruitindustrie en hebben zeker wat ervaring opgedaan.
Na de deadline volgde een Finance-college waar er een beroep werd gedaan op mijn concentratievermogen. Eenmaal klaar, voelde ik mijzelf moe maar voldaan. Hierna sprak ik met mijn teammaatjes af om ons voor te bereiden op het bedrijfsbezoek van woensdag, waar wij het strategische bedrijfsplan die wij deze ochtend hadden ingeleverd zouden voorleggen aan het bestuur. Uit deze voorbereiding bleek maar weer dat ik een presentatie beter kan laten maken door anderen want mijn slides leken net een natte uitgezakte zak aardappelen die de aandacht van mijn publiek nog geen seconde zou vasthouden.
Vervolgens pikte ik mijn almanak op in de kamer omdat ik de almanakborrel helaas had moeten missen. Dat zorgde er echter niet voor dat ik minder genoot van de glorieuze almanak. Werkelijk waar een mooie prestatie lieve commissie, chapeau!

Woensdag

Vandaag ontwaakte ik in de vroege ochtend, dit gaf mij de kans om even snel te sporten voordat ik in mijn autootje zou stappen richting het prachtige Rotterdam. Ik begaf mij allereerst in de bibliotheek, waarna ik al snel besloot om in de kamer te gaan zitten. In de kamer waren de bestuurders druk bezig met de voorbereidingen voor het wisselweekend en zij gebruikten enigszins codetaal wanneer zij spraken over het toekomstige bestuur. Helaas had ik niks los kunnen peuteren. Vervolgens begaf ik mijzelf terug richting mijn auto om mijn teammaatjes op te halen bij het metrostation. De reis naar Maasdijk, waar het bedrijf voor mijn strategisch bedrijfsplan gevestigd was, verliep niet zo snel, het viel met bakken uit de lucht.
Na een succesvolle presentatie begaven mijn team en ik ons naar de McDonald’s om de afronding van het project te vieren met een paar welverdiende kipnuggets. Het was niet de eerste keer dat wij in onze formele kleding in de Mc stonden, maar het blijft een grappig gezicht.
Woensdag was ook de dag waarop de examenkandidaten te horen kregen of zij geslaagd waren, en de dag dat de skihut bij ons in het dorp opengesteld was om een goed feestje te bouwen. Mijn vrienden vroegen of ik meeging, en ik, een ruggengraat missend, begaf mij richting deze feesttent. Het was een geslaagde avond, ondanks dat ik de volgende ochtend toch wat spijt had.

Donderdag

Helaas ontwaakte ik vandaag ook vroeg, dit maal door mijn wekker. Ik had namelijk om negen uur een ander Finance-college. Feest. Ik had mijzelf bemand met een flinke hoeveelheid water en ik stapte mijn autootje in. Wonder boven wonder vermeed ik de spits deze ochtend, iets dat ik er trouwens niet bij had kunnen hebben. Ondanks mijn houten hoofd en opnieuw een groot beroep op mijn concentratievermogen voelde ik mij wederom voldaan na het college.
Geen vezel in mijn lichaam had zin om terug naar huis te rijden, dus vroeg ik Joost of hij alsjeblieft mee terug wilde rijden. Hoe lief. Vervolgens hebben we samen een taart gebakken en pitabroodjes gegeten. Hoewel het een mooie namiddag was, kwam ook hier een einde aan. Ik zette Joost af bij de bushalte opdat hij heerlijk mee kon borrelen op de bestuursbekendmakingsborrel. Ik moest helaas thuis blijven om voor mijn altijd actieve hond, Lava, te zorgen. Maar op deze manier kon ik wel mijn kater en slaapschuld nog even rechttrekken.

Vrijdag

Ook vandaag ontwaakte ik weer vroeg. Mijn dag begon met een speurtocht naar wie het nieuwe bestuur vormden. Eenmaal uitgevonden, en blij, begaf ik mij richting de sportschool om de laatste restjes alcohol uit mijn lichaam te zweten. Hierna was het tijd voor een rechtssociologisch werkstuk, waar ik werkelijk met volle tegenzin aan ben begonnen. Wel had ik een reden om het werkstuk aan de kant te leggen, immers riep mijn werk. Vandaag mocht ik werken op het mooiste strand van Nederland; Rockanje.

Zaterdag

Na eindelijk eens enigszins uitgeslapen te hebben, ging ik naar het centrum. Vanavond zouden een aantal vrienden over de vloer komen voor een biertje. Ik sloeg groots in, immers was er veel in de bonus. Vervolgens ging ik naar de kapper, kocht ik kaasstengels op de markt en genoot ik van een korte maar krachtige gymsessie. Ik had thuis mijn tuin omgetoverd voor het feestje, helaas zonder grote plastic beerpong-bekers. Hopeloos begaf ik mij maar weer naar het centrum. Vervolgens haalde ik Joost op in Spijkenisse en werd ik achterlijk hard in gemaakt met monopoly. Monopoly kan trouwens een prima drankspel zijn. De rest van de avond is vast leuk geweest, helaas heug ik me er weinig meer van.

Zondag

Voor de tweede keer deze week werd ik wakker met een kater. Deze kater werd nog heftiger toen ik de ravage in mijn tuin zag. Vloekend heb ik deze ravage wel soldaat gemaakt, met behoorlijk wat hulp van Joost. Het was vandaag ook vaderdag dus een lunch met mijn vader stond op de planning. Daarna maakten Joost en ik een roadtrip naar het altijd mooie Kinderdijk, waar mijn neven hun verjaardag vierden. We gingen wel snel richting huis, er was namelijk wederom wat koppijn en slaapschuld om recht te trekken.

Cheers guys, ik hoop jullie te zien op de eindejaarsbarbecue!