Citytrip Edinburgh

Vrijdag:

Op 4 januari kon menig In Duplo’er zijn jaar goed beginnen door op citytrip te gaan naar de hoofdstad van Schotland, Edinburgh. Rond half twee verzamelde het grootste gedeelte van de groep in Rotterdam, waarvan we afreisden naar Eindhoven airport. Nadat we compleet waren, gingen we langs de security in een rechte lijn door naar de bar. Hier werd het weekend ingeluid met de eerste (maar zeker niet de laatste) pilsjes van de reis. Om half zeven zette RyanAir ons na een korte vlucht veilig op Schotse bodem en was de reis echt begonnen. Vanaf hier gingen we per bus naar ons hostel, waar we ons snel opfristen voor de lange avond, die nog voor de boeg stond.

Nadat we ingecheckt en opgefrist waren konden we dan eindelijk Edinburgh in. Onder leiding van de commissie begonnen we aan een wandeltocht naar het restaurant waar de Schotse keuken op ons wachtte. De wandeltocht was er een van bijzondere aard, zo liepen we door een gigantisch park, dat niemand later in dat weekend ooit terug heeft gezien. Eenmaal aangekomen in het restaurant, een typisch Schotse pub, waar de eerste Schot ons aansprak met: “close the f*cking door mate, it’s freezing”, konden de hongerige In Duplo’ers zich te goed doen aan typisch voedsel als Mac ’n Cheese en de Highland Chicken, gevuld met haggis. Dit laatste stukje cultuur ging de meeste toch te ver.

Na het eten verlieten we deze pub om naar een andere centraler gelegen pub te gaan, waar iedereen maar eens echt begon zich te bezatten. Het bier (voornamelijk het lokale Tennent’s) vloeide rijkelijk en langzamerhand kreeg iedereen zin om het echte Schotse nachtleven te ontdekken. En zo ging de groep verder naar Victoria Street, waar ‘Diagon Alley’ op gebaseerd is en waar genoeg clubs te vinden waren. We eindigden met zijn alle in ‘Espionage’, een club met als thema James Bond. Eenmaal in de club was er een klein barretje en een karaokeset, waar de meesten nog niet echt enthousiast van werden. Gelukkig werden de ondergrondse gangen en trappen al snel ontdekt, waar we op 5 verschillende dansvloeren los konden gaan op verschillende muziek. Mijn avond was echter pas compleet toen ik het meest bekende Schotse nummer ‘I’m gonna be (500 miles)’ hoorde. Terwijl iedereen nog vol energie op de dansvloer stond ging de club om 3 uur dicht en konden we het hele stuk teruglopen, zonder dat gigantische park weer te zien.

Zaterdag:

De brakke koppies van In Duplo werden vredig wakker op zaterdagochtend en gingen nog half slapend in de rij staan voor de douche. Omdat we met negen mensen moesten wachten op één douche duurde dit even, maar uiteindelijk was iedereen weer fris en fruitig klaar voor een nieuwe dag. Vandaag had iedereen vrije tijd en de meesten besloten Edinburgh zelf eens goed te gaan verkennen. Edinburgh heeft veel te bieden, maar heeft bovenal een heerlijke sfeer over zichzelf heen hangen. Deze heerlijke sfeer uit zich bijvoorbeeld in de pub-cultuur, die heerst in de stad. Om 1 uur ’s middags doken wij dan ook zelf zo’n volle pub in voor koffie. Dit werd whisky. De rest van de middag zijn we door heel Edinburgh gedwaald, waarbij we een kleine Harry Potter tour gedaan hadden met de eerdergenoemde inspiratie voor ‘Diagon Alley’ (maar dan nuchter), ‘the elephant house’” (hier is het eerste boek geschreven) en het kerkhof waar J.K. Rowling veel van de karakternamen uit haar boekenserie had afgeleid. Dat wij niet de enige met dit idee waren bleek wel toen er een jonger meisje met haar eigen toverstok paraat naar het graf van Thomas Riddell (de inspiratie voor Voldemort) rende en begon te huilen van geluk. Na 18 kilometer gelopen te hebben #newyearnewme eindigden we, jullie raden het al, in een pub, waar we gezellig gegeten hebben.

Na het eten verzamelden wij midden in Edinburgh om een spooktocht te lopen. Hierbij leidde een typische Schot, vooral te herkennen aan onverstaanbaarheid, ons door de stad om ons alle gruwelijke verhalen te vertellen over heksenjachten, martelpartijen, moord, grafroof en incest. Gelukkig was de tocht interactief, want nu weten we dat ook Emma een heks is. Aan het einde kwamen we nog bij het graf van Adam Smith, waar ons economisch hart iets harder van ging bonken. Ook deze avond eindigden de meesten in een pub om de dag gezellig af te sluiten. De meeste In Duplo’ers moesten er zondag weer vroeg uit, waardoor ze de pub links lieten liggen.

Zondag:

Om kwart voor 8 ’s ochtends verzamelde een fanatieke groep deelnemers buiten het hostel om de Schotse Hooglanden en Loch Ness te ontdekken. Terwijl iedereen nog moe was van het tekort aan slaap, startte de bus en begon onze enthousiaste buschauffeur te vertellen over de schitterende Schotse landschappen die we al rijdend en genietende van Schotse volkmuziek passeerden. Deze muziek werd snel afgepakt door Luuk die ervoor zorgde dat iedereen op de één of andere manier meer energie kreeg. We kwamen onderweg langs meerdere filmlocaties van onder andere Harry Potter, Skyfall en Braveheart. De busrit naar Loch Ness was lang, maar goed te doen vanwege het steeds veranderende schitterende uitzicht. Als ware Chinese toeristen stopten we op meerdere locaties om even ‘a picture’ te schieten en weer verder te rijden. 

Na de zeer lange tocht kwamen we rond 1 uur aan bij Loch Ness om hier te lunchen en het monster in het water te zoeken. We liepen vanaf de verzamelplaats naar het meer toe, waar men drukker was met een fotoshoot dan met het meer zelf, maar goed het meer is misschien ook niet zo indrukwekkend zonder monster. Anderhalf uur liepen we rond Loch Ness, waar sommigen persé een brug, die compleet ingestort was, over moesten (het is ze niet gelukt helaas). Na het ontdekken van het meer, was het weer tijd voor de terugweg, waar we via een andere weg terug zouden rijden naar Edinburgh. Luuk deed weer de muziek, maar dankzij de uren gevuld met Nederlandse hiphop, verlangde ik stiekem terug naar de doedelzakken van die ochtend. Uiteindelijk kwamen we, na de zeer mistige terugreis, aan bij het Hostel, waarop iedereen weer zijn eigen weg kon gaan.

Na onszelf snel op te frissen, gingen we snel weer de stad in om onze hongerige magen te vullen met het beste wat de Schotse keuken te bieden had: Italiaanse Pasta. Na dit lekkere eten, gingen we naar een Schotse pub met een grote groep. In deze pub was één tafel voornamelijk bezig met het verbeteren van de inrichting. Het grote gat in één van de tafels werd creatief opgevuld met het kaarsvet van de vele kaarsen in de pub. Zelfs nadat de kaarsen van de rebellen waren afgepakt, gingen ze door met hun passie, door andere kaarsen te stelen. Uiteindelijk is het hele gat gevuld en kon iedereen tevreden door naar ‘the bongo club’, we eindigden voor een dichte deur in een duistere steeg, maar waarvoor we zeker een keer terug moeten. Na meerdere obscure clubs geprobeerd te hebben, eindigden we toch in een gezellige bar. Hier werden er verhitte discussies over FC Twente en Ajax gevoerd aan de ene tafel, terwijl er vaten vol werden gebracht naar een andere luidruchtige tafel. Iets waarvan vooral één persoon (ik noem geen namen) de volgende dag spijt zou krijgen. Na een gezellige avond, ging de groep verdeeld huiswaarts, om onze laatste nacht in de barakken door te brengen.

Maandag:

Om 11 uur ’s ochtends moest er uitgecheckt zijn. Iets wat met een gebrek aan douches helaas betekende dat er om half 10 opgestaan moest worden. Hierop konden we nog even een paar uurtjes doorbrengen in Edinburgh om de nodige souvenirs voor het thuisfront te scoren. Ik ben met een paar anderen de burcht nog wezen beklimmen, waarna wij echt alles gezien hadden en dus besloten om nog éénmaal onze favoriete pub in te gaan, deze keer echt voor koffie. Om half 3 verzamelden wij weer voor het hostel en toen was de reis toch echt voorbij. We stapten de bus in en gingen weer op weg naar Rotterdam, waar we om 10 uur ’s avonds aankwamen en konden nagenieten van een geweldige citytrip.