Stelling: Het houden van huisdieren is onethisch
Op 18 april vindt het Duplomaatdebat plaats. Tijdens dit debat zullen twee kampen tegenover elkaar staan en zal er gedebatteerd worden over vijf verschillende stellingen. Onze vakkundige jury, bestaande uit leden van de Mediacommissie, beoordeelt elke ronde welke redenaren door mogen naar de volgende ronde. Zin in? Meld je nu aan via https://www.induplo.nl/agenda/info/99-duplomaatdebat!
De komende week zullen wij jullie van stellingen voorzien met daarbij wat achtergrondinformatie, maar dit is uiteraard niet te veel. Je succes in het debat wordt natuurlijk mede bepaald door feitelijke kennis en dus ook voorbereiding!
Vandaag introduceren we de tweede stelling: Het houden van huisdieren is onetisch.
De tweede stelling gaat over Flappie en andere huisdieren. Op dit moment is er al een tijdje een flinke discussie gaande in Nederland over het al dan niet bijvoeren van de dieren op de Oostvaarderplassen. Zelfs Hans Klok zet zich in voor deze dieren: zij zouden namelijk niet meer in de werkelijke natuur leven en daarom is het de verantwoordelijkheid van Staatsbosbeheer dat ze ook netjes te eten krijgen. Eigenlijk zoals dat je huisdieren ook voert. Huisdieren leven allang niet meer volgens de regels van Darwin en zijn evolutietheorie, is dat eigenlijk wel goed of is het niet ethisch verantwoord om nog huisdieren te houden?
Sommige mensen hebben een bijna net zo emotionele band met hun huisdieren als met hun kinderen. Voor deze dieren is het gebrek aan liefde geen probleem. Toch kunnen ook deze dieren niet gaan en staan waar ze willen en in volledige vrijheid leven. Vooral honden en katten zijn populair, voor kinderen wordt vaak thuis een konijn of een hamster aangeschaft. Om een beter beeld te kunnen krijgen over de betrokkenen bij dit onderwerp wil ik graag twee getuigen naar voren roepen: Kareltje de hamster en Keesje het konijn. Allebei zijn het ervaringsdeskundigen op het gebied van huisdieren. Kareltje is helaas niet meer in ons midden, maar ik zal zijn ervaringen zo goed mogelijk proberen weer te geven. Kareltje is bijna drie jaar oud geworden. Vermoedelijk is zijn leven ingekort door een traumatische ervaring met het hamsterrad. Hij was namelijk een langharige hamster en op een dag tijdens het vrolijk rondrennen in het rad raakte zijn haren verstrikt in de as van het rad. Hierna is hij nooit meer dezelfde geweest. Wel kende hij nooit beperkingen in ruimte en had hij de gelukkigste tijd van zijn leven met het eten van de gordijnen.
De volgende getuige is Keesje het konijn dat al jaren kampt met een probleem, zijn reuk is erg beperkt. Dit betekent dat hij wat moeite heeft met het vinden van eten. Als je het aan hem laat zien dan zit het eten aan de zijkant van zijn hoofd bij zijn ogen en dan heeft hij er alsnog niks aan. Hij heeft nog niet door dat hij zijn hoofd dan kan draaien om het eten te pakken. We kunnen dan ook niet te veel verwachten van hem. Dit reukgebrek kan een gevolg zijn van doorfokken, of was het Keesje ook overkomen als hij in alle vrijheid door de weide had kunnen hoppen. Is het beter om de natuur zijn gang te laten gaan of zijn dieren minstens zo gelukkig met een mens als hun baasje?
Het antwoord hierop zal duidelijk worden tijdens het Duplomaatdebat, dus schrijf je snel in!
