De week van... Joar Duvekot

Zaterdag

Met Wouter naar Breda...

Zondag

Zoals ik dat elke week doe, begon ik mijn dag met het hardlooprondje met Mike. Thuis aangekomen vind ik daar mijn zus en broer, die ook zijn gearriveerd om de wekelijkse familiebrunch te nuttigen. Ik duik onder de douche en meld me later bij de feestelijk gedekte tafel. De week hiervoor waren de tentamens economie en dus moet ik weken Temptation Island, Luizenmoeder en VI inhalen (Sparta had immers net gewonnen van Ado!), loeizwaar weekeind dus. Ik ben hier nét goed mee op weg als ik een appje krijg met de vraag of ik ‘de week van’ wil schrijven? Ik antwoord dat het een saaie week gaat worden vanwege de rechtententamens, maar dat blijkt juist de bedoeling. De enige manier om te zorgen dat een week van Joar niet meer dan 3500 woorden duurt, is zorgen dat je een ultiem saaie week pakt. Dus bij deze de week van een kamerdier, zij het een saaie.

Maandag

De wekker gaat in het mooie Hooglanderveen om 7 uur, zodat ik mij op tijd in de collegezaal in Rotterdam kan melden. Het is de eerste keer dit jaar dat ik op maandag naar college ga. Dit heeft niets te maken met de rampzalige resultaten van afgelopen twee blokken, maar met de belofte van Joep dat hij zijn hond een aai geeft als ik aantekeningen voor hem maak. Ik heb dat graag over voor Shakan, dus zit ik om 11 uur netjes bij Methoden en Technieken. Gelukkig kom ik hier Hilke, Linde en Karsten tegen (laatstgenoemde weigert overigens naast mij te komen zitten).

Ik heb een goed voornemen om minstens één dag in de week níet op H10-13 te komen. Het beste werkt het om dit maandag te doen, dan heb je het maar achter de rug, en dus haal ik mijn lieve jaargenootjes over toch na college eerst even een bakje koffie op de kamer te doen. Daar aangekomen slaat de schrik mij om het hart: de kamer is dicht! Ik bel direct de politie, maar Linde heeft gelukkig al contact met het bestuur. Ze blijken op training te zijn. We besluiten deze zware teleurstelling te verwerken in Sanders building. Hier studeer ik me suf op Goederen en Insolventierecht totdat Steven de rest op komt halen voor boksles. Ik krijg een appje met de vraag of ik mee-eet. Dit is de eerste keer sinds ik in Rotterdam woon, een verfrissing die nieuwe huisgenoten. Natuurlijk eet ik mee! Omdat mijn fiets al een week op de uni staat (het was te koud om terug naar Spangen te fietsen toen), en ik niet weet of hij wel op slot staat, besluit ik hem op te zoeken.

Hij staat gelukkig bij het startpunt van mijn zoektocht, in het gras achter Theil. Je ruikt dat het 20 graden warmer is dan de week daarvoor, het is de geur van nat gras, de lente komt eraan. Ik word overspoeld met herinneringen aan de eerste lentedagen van een jaar eerder, toen ik fulltime mijn hond aan het verzorgen was. Dit artikel is echter te kort om al deze herinneringen uit te schrijven en uit te leggen, dus zal ik mij weer tot de kern richten.

Ik fiets naar Spangen en begin met koken. Vanavond staat de Mosul-lezing op het programma en ik neem me alvast voor deze week alcoholvrij te blijven. Omdat dit diner het eerste diner met mijn nieuwe huisgenoot is, sneuvelt dit voornemen al aan de keukentafel waar de champagne rijkelijk vloeit. Net iets te vroeg spring ik weer op de fiets, waardoor ik als een van de eerste bij de Mosul-lezing ben. Het betreft een benefietavond voor de universiteit van Mosul. Georganiseerd door In Duplo met nog wat andere verenigingen. De presentatie is in handen van ACE, die dit zeer goed doen. Ik ben blij te zien dat de opkomst enorm is en de opbrengst van de avond is dan ook bijna voldoende de gehele universiteit genderneutraal te herbouwen. Na deze zeer gezellige avond in De Dijk besluit ik toch om rechtsaf te slaan, naar Spangen, en stort mij daar in mijn bedje.

Dinsdag

De volgende ochtend kom ik een uur later dan gepland uit mijn bed. Ik spoed mij naar H10-13, maar in de lift realiseer ik mij dat die op dinsdagochtend standaard dicht is. Ik reis meteen door naar H13 om daar aan GIR te studeren totdat mijn college begint. Na college is de kamer gelukkig wel open en ik besluit voor het sporten hier even te lunchen. Na het sporten studeer ik nog heel even verder en beland vervolgens, geheel per ongeluk, op de bestuursinteresse-informatiemiddag van In Duplo. Heel gezellig, lekker biertje en heerlijke bitterballen. Spontaan besluiten Wouter, Steven en ik ons aan te sluiten bij Kyra en Anouk, die de haute cuisine van Concordia uit gaan proberen. Na een lekkere, gezellige doch voedzame maaltijd vertrekken Steven en Wouter weer richting de uni.

Ikzelf ga met Kyra en Anouk even een kijkje nemen in het toekomstige liefdesnest van Anouk en mijn AC-collega Monnetje. We komen binnen en lopen de papa van Anouk tegen het lijf. Ik stel me voor en word ontvangen met de woorden “oh jíj bent Joar, ik zie jou wel vaak voorbijkomen op Facebook”. Het is een uiterst vriendelijke man, maar toch houd ik de rest van ons bezoek mijn ogen gericht op het plamuurmes dat hij in zijn handen heeft. Ook blijf ik naarstig op zoek naar de drilboor waarmee de marmeren vloer onder handen is genomen, deze is gelukkig nergens te bekennen.

Het is een prachthuis en na de rondleiding en Anouk gefeliciteerd te hebben, verplaats ik mij weer naar de universiteit. Hier studeer ik tot H13 sluit en daarna maak ik mijn dagtaak nog even af tot de UB sluit.

Woensdag

Ik sta wat later op, omdat de vorige avond wat laat was geworden. Na een ontbijtje propte ik snel een was in de machine (ik kom tijdens dit soort weken nooit aan huishoudelijke dingen toe). Het was een blauwe was, maar ik hoop altijd dat bij déze was de handdoeken stoppen met afgeven en gooide er dus wat witte sokken bij. Vervolgens sprak mezelf streng toe: na het practicum moest ik direct naar huis. Ik moest om financiële redenen eens thuis eten en de was moest uit de machine. Ik ging naar college, snapte er niets van en besloot na drie kwartier alvast te gaan lunchen op de kamer. Na een uurtje soggen bereikte ik toch een staat van productiviteit en besloot niet naar het lijsttrekkersdebat te gaan. Het practicum gedragseconomie was immers veel belangrijker. Na dit practicum belandde ik op wonderbaarlijke wijze toch weer op H10-13, vervolgens bij Etude en sloot mijn avond weer af in de UB toen deze sloot. Thuis kon ik mij nog nét herinneren dat er een was in de machine zat. De was stonk gelukkig nog niet, maar de truien waren toch lichtelijk gekreukt (waar ik de rest van de week door Anouk fijntjes op gewezen werd). De witte sokken waren wederom blauw.

Donderdag

Doordat het woensdagavond toch weer iets later was geworden dan gepland, begon ik nog iets later. Ik meldde mij om 12 uur op H10-13, brunchte daar en ging vervolgens naar het practicum Methode & Technieken. Na het practicum had ik nog nét tijd een mailtje van mijn opa te beantwoorden (ik moet daar echt vaker bij op bezoek) alvorens ik naar Erasmus Sport ging. Daar ging ik een lesje Strength & condition meedoen, een idee van Steven die mij ook vergezelde. Wij waren de enige mannen te midden van 30 vrouwen, maar ik had weinig tijd hiervan te genieten. Een man met 40 jaar ervaring bij het Korps Mariniers kwam de zaal binnen en direct begon een bijna dood ervaring. Een uur lang werden we gedwongen het uiterste van ons lichaam te vragen, iets wat ik normaal alleen doe in bed, en ik vroeg mij veelvuldig af waarom ik dit toch deed. Dat antwoord kwam gelukkig tijdens een oefening waarbij je onder andere moest squatten. Ik zal de oefening niet helemaal uitleggen, maar dames opgelet: trek onder een stretch-sportbroek nóóit een opvallende onderbroek of string aan! Na het sporten hebben we gezellig gegeten en zijn we weer aan de studie gegaan, totdat de UB sloot.

Vrijdag

Vrijdag kwam GIR mijn neus uit. Ik pakte mijn tas in en arriveerde rond 1 uur in het warme bad dat H10-13 heet. Ik was in een weemoedige stemming en kreeg mijzelf er dus niet toe H13 op te zoeken. De hele middag heb ik doorgebracht op de kamer en vele In Duplo coryfeeën langs zien komen (welkom terug Alycia!). Hartverwarmend was het. Rond etenstijd een lekkere Turkse pizza gehaald met de voorzitter en de extern. Toen laatstgenoemde mij een lift aanbood naar station Den Dolder kon de dag al helemaal niet meer stuk. Na een gezellige rit en een kleine treinreis arriveerde ik weer in het mooie Hooglanderveen.

Zaterdag

Zaterdag moest ik weer keihard aan GIR. Rond half vier haalde ik een bloemetje voor de gastvrouw die avond. Wij waren namelijk als toekomstig huis (Noud, Karsten, Steven en ik gaan samenwonen) uitgenodigd bij Noud thuis om het contract te tekenen. Ik arriveerde tegelijk met Karsten (die vanuit de andere richting kwam) op station Bilthoven. Het wachten was op Steven. Die kwam enkele minuten later al toeterend aangescheurd op de meest verwijfde Vespa die ik ooit heb gezien. Compleet met rieten mandje, “van mijn vriendin” zei hij gelukkig. We werden hartelijk onthaald en na het tekenen van de contracten ging de Champagne open. Vervolgens was er een heerlijk diner met fantastische witte wijn. De avond werd afgesloten met de finale van ‘Wie is de Mol?’ – dit was de eerste keer dat ik dat keek. Na deze heerlijke avond mocht ik nog naar een huisfeestje in Utrecht, maar de witte wijn gaf mij zo’n knallende koppijn (dure wijn dus), dat ik rond drie uur al besloot weer richting Amersfoort terug te keren. Wat ben ik blij dat ik niet meer op de basisschool zit.