Ach vrouwtje toch

Over iets minder dan een maand is het weer internationale vrouwendag. Dit jaar is het thema; vrouwen en mannen zijn overal gelijkwaardig. Met regelmaat zijn de rechten van de vrouw gespreksonderwerp van discussies in het nieuws. Zo is iedereen het afgelopen jaar bekend geworden met de #metoo beweging en de gevolgen hiervan. Toch blijft de vraag, hoe ver zijn wij gekomen op het gebied van vrouwenemancipatie?

Wat er al bereikt is

Om deze vraag te beantwoorden beginnen we in ons eigen kikkerlandje. Aan het einde van de negentiende eeuw resulteerde de eerste feministische golf tot het actief kiesrecht in 1919. Verder gingen voor het eerst vrouwen naar de universiteit toe. Handelingsbekwaam waren vrouwen echter nog niet. Zo moest een vrouw bijvoorbeeld verplicht stoppen met werken op het moment dat ze trouwde. De kans is groot dat jouw oma een van die vrouwen was. Gelukkig werden in 1956 vrouwen handelingsbekwaam volgens de wet. De jaartallen lijken ver weg, maar iedere Nederlandse vrouw boven de 62 werd door de wet voor een periode in haar leven beschouwd als incapabel.

We zijn dus van ver gekomen en als het gaat om gelijke behandeling, volgens de wet zijn de belangrijkste dingen al ingevoerd. Niemand kan meer beweren dat vrouwen geen optie hebben om hun eigen brood te verdienen in deze maatschappij. De huidige discussies gaan voornamelijk over gelijke behandeling op de arbeidsmarkt en niet meer als lustobject te worden gezien. Dat laatste loopt van een knipoog tot verkrachting.

De arbeidsmarkt

Wat betreft de arbeidsmarkt kent Nederland de unieke situatie dat er een ongekend hoog aantal vrouwen parttime werkt. In Nederland werkt 25 procent van de vrouwen voltijd. Dit staat tegenover 74 procent van de mannen die voltijd werkt. Deze cultuur van parttime werken werkt aan een kant erg in het voordeel van de vrouwenemancipatie. Vrouwen die namelijk nooit fulltime zouden werken hebben nu de mogelijkheid om alsnog een bijdrage te leveren aan de arbeidsmarkt. Een groot nadeel van het parttime werken is, is dat het de carrièrekansen van de vrouw geen goed doet. Zo kent armoede in Nederland nog steeds het gezicht van een vrouw en zijn vrouwen de groep met het slechtst opgebouwde pensioen. Dit probleem kan alleen worden verholpen met hulp van twee kanten. Vrouwen moeten zelf het initiatief tonen om de eerste jaren van hun carrière fulltime te werken. Als ze daarna (tijdelijk) parttime gaan werken blijven hun carrièrekansen redelijk gelijk aan die van een man. Aan de andere kant helpt het heel erg als de partners van deze vrouwen de nodige ruimte hiervoor creëren. Zo kunnen ze een eigen aandeel leveren in het huishouden en helpen bij het opvoeden van de kinderen. Verder kan het natuurlijk geen kwaad als de man (tijdelijk)parttime werkt. Als het puntje bij paaltje komt is dit voor iedereen natuurlijk anders. Het belangrijkste is om dit soort keuzes niet te maken vanuit een conservatieve cultuur of gewoonte, maar omdat beide partners het gelukkigst zijn met de gekozen opties.

Lustobject

Wanneer het gaat over de vrouw als ongewenst lustobject lijkt het grijze gebied tussen zwart en wit oneindig. Iedereen is het erover eens dat verkrachting in welke situatie dan ook een no go is. Verder wordt seksuele intimidatie op de werkvloer ook niet gewaardeerd. Wat die seksuele intimidatie dan precies is en waar de grenzen liggen, is dan weer onduidelijk. De meest effectieve oplossing hiervoor lijkt redelijk simpel, namelijk meer vrouwen op de werkvloer. De vraag blijft dan wel wanneer de vrouw een ongewenst lustobject is? Zo zijn de grid girls in de formule 1 afgeschaft omdat het niet meer zou passen in de huidige maatschappij en het vrouwen objectiveert tot lustobject. Als die meiden er zelf voor kiezen zie ik echter geen bezwaar. Ja ze zijn dan een lustobject, maar dan wel gewenst. In alle talkshows waar veel vrouwen naar kijken worden mannen net zo erg als lustobject behandelt. Bij Ellen Degeneres krijg je bijna gehoorschade van het gegil als de tuinman zijn shirt uit doet.  Daarover hoor je niemand piepen. Er wordt dus met twee maten gemeten. Vrouwen of mannen zien als lustobject is helemaal niks mis mee zolang het ‘object’ dit vrijwillig doet. Stel je voor dat dit uit de hand loopt dan worden er straks wetten gemaakt dat vrouwen er bedekt bij moeten gaan lopen om niet als lustobject te worden gezien. Dan lijken we toch meer op een aantal conservatieve culturen dan dat ons lief is.

Concluderend heeft de vrouw al super veel bereikt en zijn er vele deuren geopend die eerst gesloten waren. Toch is er nog steeds veel werk aan de winkel, vooral op het gebied van de arbeidsmarkt. Hierbij is de rol van de vrouw zelf cruciaal en kan een conservatieve cultuur stigmatiserend werken. Seksisme is ook zeker niet gewenst, maar er moet voor worden gewaakt dat we op sommige vlakken niet doorslaan. Als je bijvoorbeeld als vrouw al beledigd bent als iemand schertsend opmerkt dat vrouwen niet met techniek om kunnen gaan dan heb je wel hele lange tenen. Tot slot is het allerbelangrijkste dat er over gepraat blijft worden en dat er naar beide kanten wordt geluisterd.