De week van... Lizzy Bos

Hoi allemaal, nadat Samir ons vorige week een mooie en gedetailleerde kijk heeft gegeven in zijn dagelijkse activiteiten, is het nu mijn beurt. Bedankt voor het doorgeven van de pen Samir! Deze week is best een beetje druk en vol geweest, dus genoeg om jullie over te vertellen.

Aangezien ik geen actief lid van In Duplo ben, is het misschien handig dat ik mijzelf kort voorstel. Mijn naam is Lizzy Bos, ik ben 20 jaar oud en studeer nu alweer voor het derde jaar Economie en Rechten. Ik woon nog thuis bij mijn ouders en broers in Brielle, een kleine vestingstad aan het einde van de Rotterdamse havens. De eerste vier maanden van dit collegejaar heb ik samen met Kyra Hanemaayer in Bologna (Italië) gestudeerd. Stiekem zou ik daar best naartoe terug willen, maar dan wel na dit weekend, want als Briellenaer moet je in Den Briel zijn tijdens 1 April. Waarom? Dat leg ik jullie zo uit.

Maandag

Maandagochtend wilde ik vroeg opstaan, maar toen mijn wekker om zeven uur af ging, merkte ik dat het afgelopen weekend net iets te zwaar was geweest. Ongeveer een uurtje later stapte ik uit bed en begon ik aan de week. Op dit moment volg ik het werkcollege Externe Verslaggeving, dus de deadlines vliegen me om de oren. Gelukkig kon een groot deel van het werk ook prima vanuit de tuin in het voorjaarszonnetje gedaan worden. Een beetje vervelend dat de artikelen die gelezen moesten worden net niet spannend genoeg waren om wakker te blijven. Toen m’n hond later tekeer ging tegen een kat op de heg, schrok ik wel weer wakker. Ook moest er maandagmiddag gebrainstormd worden over een onderwerp voor de bachelor scriptie, waar ik nog steeds niet uit ben. Maandagavond kon ik niet gaan sporten, zoals ik normaal doe, want ik ben bezig geweest met wat stiekeme praktijken ter voorbereiding op het 21-diner van mijn beste vriendinnetje. Wat ik precies deed kan ik jullie jammer genoeg niet vertellen, wie weet leest ze mee!

 

Dinsdag

Dinsdagochtend stapte ik om half 8 de auto in... Als ik om 9 uur in Rotterdam moet zijn, merk ik het nadeel van thuis wonen & de ochtendspits jammer genoeg wel. Verder was de dag niet mega bijzonder. Het werkcollege was even pittig als anders en na afloop moest er weer een hoop gebeuren. Op dinsdagavond zumba ik altijd, dus dat stond ook deze week weer op de planning.

 

Woensdag

Woensdag was mijn vader jarig, dat was een gezellig dagje. Mijn broertjes en ik stonden ’s morgens op tijd bij zijn bed met cadeaus en een ontbijtje. Hoewel pa geen ochtendmens is, werd hij nu aangenaam wakker! De ochtend werd voor hem nog beter toen hij hoorde dat hij met m’n broers en vriend over twee weken bij de Champions Legue in Dortmund zit te genieten van een hopelijk spannende wedstrijd. Later die ochtend kwam mijn moeder terug van skivakantie, dus kletsten we even bij over haar dagen op nieuwe ski’s, om ze uit te testen voor een winkel, in de Zwitserse bergen. Skiën is een van mijn grootste hobby’s, dus haar verhalen maakten mij behoorlijk jaloers. “Wanderlust momentjes…” .’s Avonds kwamen de vriendinnetjes van m’n broertjes en mijn vriend naar ons huis, en zijn we na een gebakje en nog meer cadeautjes richting een heerlijk Italiaans restaurant gegaan. We hebben met zijn allen een gezellig avondje gehad en veel te veel gegeten.

 

Donderdag

Donderdag moesten mijn vriend, Martijn, en ik vroeg opstaan, omdat hij terug naar Amsterdam moest, waar hij studeert. Vervolgens ben ik gezellig met een vriendin naar de kapper geweest, dat was hoog nodig. Daarna hebben we nog een kleinigheidje gehaald voor een vriendin die een seizoen skiles geeft in Oostenrijk. Een poosje geleden was zij namelijk jarig en als cadeau hebben we haar vliegtickets gegeven zodat ze met Kalknacht & 1 April in Den Briel kon zijn. ’s Middags ben ik nog even mijn moeder gaan helpen met de voorbereidingen voor het weekend in het café. Er moest een hoop gebeuren om alles klaar te stomen voor twee dagen feest en drukte.

Voor ik jullie ga vertellen over mijn weekend, zal ik uitleggen wat ik bedoel als ik het over Kalknacht en 1 April heb en waarom dit voor alle Geuzen, Geuzinnen en Spanjolen in Den Briel zo speciaal is. Wie goed heeft opgelet bij geschiedenis kent de leus: “Op 1 April verloor Alva zijn bril”. Hier gaat het tijdens de 1 April viering om. Op deze dag in het jaar 1572 rammeiden de Watergeuzen de Langepoort in Den Briel, en verdreven zij de heersende Spanjaarden. Deze bevrijding wordt gezien als het einde van de Tachtigjarige Oorlog. Dit wordt tot op heden ieder jaar in Brielle gevierd. Alle basisscholen en middelbare scholen in de stad geven hier dan ook een vrije dag voor. De gehele Brielse binnenstad wordt in Middeleeuwse sferen gedoopt; er hangen visnetten en waslijnen met kledij door de straten, er staan balen stro op de stoep en overal hangt de Geuzenvlag uit. (Of de Spaanse vlag, dat ligt aan de kant die je kiest). Op deze dag is elke Briellenaer verkleed als Geus of Spanjool en wordt de bevrijding nagespeeld. Er is van alles te doen, te bekijken en natuurlijk te drinken op deze dag. Bij de viering van 1 April hoort ook de Kalknacht, zoals bij Koningsdag ook Koningsnacht hoort. Kalknacht is de nacht voor 1 April, en komt aan zijn naam doordat men op deze nacht op de ramen van winkels en huizen allerlei leuzen schrijft met witte kalk. Er worden hiervoor speciale ‘kalkstiften’ verkocht en er komen vaak leuke spreuken tevoorschijn. Wat het meest op de ramen gezet wordt is: “Vive les gueux!”, Leve de Geuzen. Tijdens kalknacht staan alle kroegen stampersvol en staat jong en oud met elkaar te dansen. Aangezien Den Briel niet ontzettend groot is, is het ons-kent-ons-gehalte behoorlijk hoog, wat zorgt voor veel gezelligheid.

 

Vrijdag

Vrijdag was een behoorlijk hectische dag. Om half acht stapte ik de auto weer in om richting Woudestijn te gaan. Na het werkcollege ben ik nog even gebleven om wat opdrachten te maken en daarna ben ik snel weer naar huis gegaan, om vervolgens met nog een paar meisjes onze skilerares van het vliegveld te halen. De file was gigantisch, dus we waren op het nippertje op tijd. De weg terug was ook niet zonder file en na een pitstop (lees; een bezoekje aan de slijterij) waren we een poos later eindelijk thuis en kon het feest beginnen. Een paar potjes Stef Stuntpiloot verder gingen wij ook richting de cafés, die je al haast niet meer binnen kwam vanwege de drukte. De sfeer zat er goed in, dat merkte je vooral wanneer de DJ weer “Jan Klaassen” van Rob de Nijs draaide. Dit is hèt nummer dat door de Briellenaren luidkeels meegezongen wordt en het is daarom erg populair tijdens Kalknacht. Jammer genoeg komt aan ieder feestje een einde, hoewel we niet te getreurd waren omdat we wisten dat er nog een dag aan zat te komen.

 

Zaterdag

Lekker uitslapen was er vandaag niet bij, voor mijn deur begonnen de festiviteiten deze ochtend zoals altijd om negen uur stipt. Een straatgroep geuzen hadden hun plekje aan de haven weer bemachtigd en zij hadden duidelijk geen kalknacht gevierd. Martijn moest om tien uur al beginnen met werken, dus heel erg was het niet. Na een uiteindelijk toch chill ochtendje moest ik zelf ook werken. De middag en avond heb ik achter de bar gestaan, het was ontzettend druk en best wel doortappen, maar dat was juist erg gezellig. Toen ik later op de avond klaar was, kreeg ik van mijn collega’s en Martijn geen tijd om m’n werkkleding te verruilen voor een feestelijkere outfit en zijn we meteen weer doorgegaan naar de barretjes. Het weertje was natuurlijk heerlijk, dus we konden nog even lekker buiten dansen. Toen de terrassen moesten sluiten zijn we ook maar even de cafés ingedoken en hebben we 1 April goed afgesloten. Alleen al voor deze tradities ben ik de Watergeuzen dankbaar!

 

Zondag

2 April bestaat niet in Brielle, maar dat was deze keer wel anders. Hoewel inderdaad niemand in huis de zondagochtend bewust heeft meegemaakt, stond om half drie de Klassieker op het programma. Aangezien er vandaag in bij de verkeerde club gespeeld werd, was iedereen thuis om de wedstrijd te kijken. (Niet dat m’n broers & vader er hadden gaan zitten als uit-supporter welkom waren denk ik zomaar, ze zijn ietwat allergisch voor de ArenA). Dus we konden met z’n allen kijken, in het café. Zelf ben ik eerst lekker in de zon gaan wandelen met de hond. Aangezien ik degene was die de wedstrijd het minst interesseerde, was mijn plek toen ik eenmaal binnen was aan de andere kant van de bar, want er moest geschonken en getapt worden. De meeste mensen hadden er heftige daagjes op zitten, dus het aantal biertjes dat gedronken werd viel mee. Toen de wedstrijd ook nog eens beduidend minder was dan we hoopten, ging iedereen na afloop snel naar huis. ’s Avonds heb ik nog gezellig bij Martijn gegeten, geprobeerd wat studie in te halen en ben ik op tijd gaan slapen.

 

Dit was een kijkje in mijn week, ik hoop dat jullie het leuk vonden om over de 1 April-viering in Brielle & de rest van mijn week te lezen. In de volgende ‘week van...’ zal onze favoriete strandwacht Naftali vertellen wat hij doordeweeks zoal doet. Ik wens jullie ook dan weer veel leesplezier!

 

Groetjes en een kus,

Lizzy Bos