Activiteitenverslag: Actievenweekend
Zaterdag 1 april 2017, het Actievenweekend van In Duplo. Dus lieve actieven, mocht nou ooit eens iemand jullie confronteren met wat er dit weekend gebeurd is, roep dan heel hard ‘Kikker in je bil!’ en loop verder. Want, beste mensen,‘what happens in Enschede, stays in Enschede’.
Ja, Enschede was de stad die met de aanwezigheid van dertig In Duplo-leden werd verblijd. Om half 8 ’s ochtends begon de reis die bijna drie uur zou duren naar het meest afgelegen plekje van Duitsland Nederland. Een groot deel van de actieven was nog redelijk stil, hetgeen alles te maken had met het vroege tijdstip en de zenuwen voor wat komen zou. Desalniettemin waren er enkele vroege vogels die de treincoupé met behulp van een spelletje en het lezen van de Glamour van enig rumoer voorzagen. De halve ochtend was al verstreken toen de dieseltrein naar ons eindstation tukte: Enschede Kennispark. Een klein treinstation gelegen op een groot modern terrein waar enkele kantoren en een voetbalstadion van een of andere Eredivisieclub ook gehuisvest zijn, maar tevens geen hond te bekennen was.
Na een kleine wandeltocht, waarbij we enkele woningen passeerden die nog studentikozer zijn dan de eeuwige student Thierry Baudet, kwamen we uit bij onze slaapplaats: drie knusse blokhutten toebehorend aan de Universiteit Twente. De vermoeide studenten kozen zonder enige consternatie de blokhut uit waar zij uiteindelijk, een kleine uitzondering daargelaten, de nacht door zouden brengen. In een van de blokhutten klonken al gauw enkele muzikale klanken, afkomstig van een opkomende DJ die later die dag zijn talent nogmaals zou tonen. Tijdens het opmaken van de bedden werden er tevens vlaggetjes opgehangen en werden er een aantal verwoede pogingen gedaan om de In Duplo-vlag op de blokhut te posteren. Men nodigde elkaar uit met de gevleugelde uitspraak: ‘Wil je mijn blokhut even van binnen bekijken?’ en zo was het een gezellig samenzijn. Dit alles gebeurde onder het lawaai van een luchttoeter die Enschede waarschuwde: In Duplo is gearriveerd.
De eerste activiteit betrof een rondleiding door de Grolsch Veste, het stadion van FC Twente, die wij bij het verlaten van de trein al van buiten hadden kunnen bewonderen. We werden door twee echte Tukkers ontvangen in de persontvangstruimte, waarbij we werden voorzien van een welverdiend bakkie pleur of een kopje thee. Saillant detail is dat in deze ruimte de stand van de Eredivisie, waarin Feyenoord Rotterdam al het gehele seizoen eerste staat, uitgebeeld werd door een ordening van sjaals die bijna elke Eredivisieclub gratis aan FC Twente heeft versterkt. Toch hebben de Tukkers één sjaal zelf moeten kopen en je raadt het al: dat was de sjaal van de gierige hoofdstedelingen.
De rondleiding voerde ons onder meer langs de business seats en de bestuurskamer, maar ook door de luxe kleedkamer van de Twentenaren en de sobere kleedkamer van de bezoekende partij, waar een prullenbak te bewonderen was die een aantal seizoenen geleden getroffen was door het doeltreffende rechterbeen van Graziano Pellè.
De volgende stop was het centrum van Enschede, waar we de tijd kregen om te lunchen en enkele alcoholische versnaperingen in te slaan. De grote groep hongerige actieven op de Oude Markt viel dan ook al gauw uiteen in kleine groepjes die hun honger op een van de vele terrassen in Enschede trachtten te stillen. Toen de magen gevuld waren met eten en de rugtassen met drank, was het tijd om ons te begeven richting de volgende activiteit.
De actieven mochten namelijk gaan trampolinespringen! Als een troep jonge honden stormden de adolescenten de trampolines op om vervolgens als een ‘kangoeroe onder invloed van LSD’ in de rondte te springen. De sfeer werd zelfs grimmig toen er over werd gegaan op een spelletje dodgeball, waarbij de fanatieke studenten geen enkele genade voor de tegenstander kenden. Bij bosjes vielen getroffen spelers neer en hier en daar was zelfs een headshot te herkennen. Toch was het grootste en enige slachtoffer Annelot, die tien seconden voor het eindsignaal verkeerd terecht kwam en met een gekneusde enkel de strijd moest staken. Ze zou het al hinkend nog een poosje volhouden, maar ’s avonds won de pijn het van de wil om te blijven. Gelukkig komt Annelot uit de buurt van Enschede, wat aan haar accent te horen niet verrassend is, en kon ze door haar moeder opgehaald worden. Zo kwam haar weekend tot een triest einde.
De overige actieven gingen echter vrolijk door naar café De Beiaard. Hier kregen we de eerste drankjes van de dag voorgeschoteld in de vorm van vier speciaalbiertjes. Een kleine recensie:
het eerste biertje, een red IPA, was bitter met tonen van fruit, een smaak die eigenlijk niemand echt kon bekoren. Het tweede biertje, een Belgische tripel kon dat echter wel. Ondanks het hoge alcoholpercentage dronk deze Schuppenboer makkelijk weg en het duurde dan ook niet lang voordat alle glazen leeg waren. Het derde biertje smaakte naar een dropje dat door de schoorsteen is gevallen en vervolgens in de koffie is gedoopt, niet echt lekker dus. De biersoort was ‘extra stout’, wat wellicht als voorteken zou hebben gediend voor het gedrag van enkele actieven later die avond. De bierproeverij werd afgesloten met een Cuvée du Château, oftewel ‘mengsel van het kasteel’ en deze smaakte net zo lekker als dat de naam klinkt: 11% alcohol, maar toch met zoete tonen. Direct na de bierproeverij werd het diner uitgeserveerd. Niet lang daarna, toen ieder zijn bordje keurig leeg had gegeten en toen een band ‘muziek’ begon te maken door als een volledige gek op een drumstel te gaan rammen, was het tijd om terug te keren naar de blokhutten.
Naast de blokhutten hadden we tevens de beschikking over ‘de stal’, een grote ruimte waar we met z’n allen konden indrinken. De AC had eerder die dag bier, wijn en chips ingeslagen en met de zelf meegenomen speciaalbieren, Passoa en Captain Morgan hadden we aan eten en drinken geen gebrek. Elian had zijn dj-set meegenomen en liet de stal en heel Enschede op zijn grondvesten trillen, wat sinds 13 mei 2000 niet meer zo hevig gebeurd is. Onder het genot van de nodige drankjes en een potje bierpong deden de actieven dansjes op de platen die Elian op een hele soepele manier in elkaar over liet lopen. FeestDJRuud heeft zijn draaitafel aan de wilgen gehangen, maar met FeestDJElian is zijn opvolger geboren.
Deze gezelligheid trok natuurlijk ook andere lieden aan: bewoners van andere blokhutten cirkelden als een roedel sluwe wolven om de schuur heen. Toch wisten de In Duplo’ers ‘hun stal’ te beschermen en bleef het dus een privéfeestje. Toen het eind van de dag naderde werd het tijd de moederlijke stal te verlaten, de vleugels uit te slaan en de grote boze wereld in te trekken. De actieven dansten tot in de late uurtjes in een Enschedese club en was het een hele gezellige avond. De Activiteitencommissie schitterde echter in afwezigheid: zij hadden de trein gemist en moesten de avond dus samen doorbrengen in de blokhut.
De volgende morgen konden we lekker buiten ontbijten: het zonnetje scheen en de AC had melk, boterhammen, beleg en fruit gehaald. Onder het genot van dit welkome ontbijtje wisselden we met elkaar onze avonturen van die nacht uit. Er werd gelachen en bij enkele studenten stond het schaamrood op de wangen toen zij geconfronteerd werden met hun praktijken. Maar hoe lekker het ook was daar in het zonnetje en hoe graag we ook allemaal weer terug naar bed wilden, was het toch tijd voor de volgende en laatste activiteit: bowlen. Met drie vingers in een donker, vochtig gat tien pionnen omkegelen bleek de beste remedie tegen een kater te zijn. Hoewel een aantal In Duplo’ers (opnieuw) vaak in de goot belanden, boekten anderen grote successen. Met name Wouter Homburg bleek een echte specialist te zijn en gooide meer strikes dan Kuipers gele kaarten aan Feyenoorders zou geven tijdens de Klassieker later die dag.
Inderdaad, Ajax-Feyenoord stond op het programma. Een aantal diehard supporters wilden, moesten en zouden deze wedstrijd kijken. Gelukkig heeft de Commissaris Interne Zaken dit weten te regelen en werd de Klassieker geprojecteerd op een beamer in het sportcafé. Dit was tevens de plek waar we van lunch werden voorzien. Voor een bepaald bedrag kon ieder lid eten bestellen en zij maakten dan ook dankbaar gebruik van deze mogelijkheid om patat, kroketten en frikandellen te bestellen.
Over de uitslag van de Klassieker wil ik verder niet uitweiden. Voor mij als Feyenoordsupporter was deze wedstrijd allesbehalve geslaagd. Dit kan ik echter niet zeggen over het Actievenweekend. Het was namelijk een enorm gezellig weekend waar weer een aantal onvergetelijke herinneringen zijn gemaakt. Wat was ik dan ook blij dat het weekend met dank aan de Nationale Spoorwegen nóg langer mocht duren! Je kon die dag gratis reizen, dus de treinen zaten vol met tatta’s die een dagje eropuit gingen. Dit was natuurlijk een ondenkbaar scenario voor de NS, dus zaten de treinen overvol. De best mogelijke optie is dan vanzelfsprekend om helemaal geen treinen te laten rijden! Iets later dan gepland kwamen we dus weer in Rotterdam aan, waarna iedereen huiswaarts keerde om zo snel mogelijk zijn of haar mandje op te zoeken om wat bij te slapen.
Tot slot wil ik de Activiteitencommissie bedanken voor het weekend. Alles was tot in de puntjes geregeld en de AC wist het dan ook in goede banen te leiden. Dit komt vast door de goede chemie binnen de Activiteitencommissie.