De week van... Chessin Zwinkels

Nieuwe ronde, nieuwe kansen zullen we maar zeggen. Voordat ik dit verhaal verder uitwerk wil ik eerst Nicky nog even bedanken voor het doorgeven van de pen. Ik heb de verhalen van anderen voorbij zien komen en nu is het moment dan daar dat ik me er zelf ook aan mag gaan wagen. Toevallig was deze week een redelijke standaard variant, verwacht dus geen apocalyptic adventures in die zin, maar in ieder geval geeft het een goed beeld van wat ik altijd doe om de tijd door te komen. Zonder verder oponthoud, laten we dus maar beginnen!

Maandag 7 oktober:

Recent onderzoek heeft aangetoond dat een standaard wekker patroon er voor zorgt dat men beter slaapt, maar dat het vooral ten goede komt aan het moment dat we daadwerkelijk uit bed moeten. Nu weet ik niet exact hoe dat met jullie zit, maar de maandagochtend is zelden mijn favoriete moment van de week. Om het experiment een kans te geven en hopelijk dit wekelijkse drama te neutraliseren was ik vorige week al gestart met een standaard wekker moment van 06:30. Resultaten tot nu toe? Positief. Mogelijk zit hier ook voor een deel een placebo effect in verwerkt maar naar mijn idee werkt het. Laat ik er wel gelijk als opmerking bijzetten, avondjes stappen tellen we natuurlijk niet mee 😉

Nu we de dagelijkse dosis wetenschap weer hebben verwerkt gaan we snel door naar het vervolg van de dag. Het duurde even voor ik daadwerkelijk het huis uit was wat vooral kwam door de hoeveelheid dozen en troep die destijds overal lag. Het weekend voorafgaand aan ‘mijn’ week was namelijk ook het weekend dat ik ben verhuisd naar Rotterdam. Voorheen woonde ik in Berkel en Rodenrijs (metrolijn E voor de kenners) maar dat tijdperk is nu dus tot een einde gekomen. Vanaf nu ben ik trotse inwoner van Rotterdam waar ik in de buurt Charlois woon. De meeste mensen zullen de naam herkennen maar mocht dit niet het geval zijn; deze wijk ligt in Rotterdam Zuid en grenst aan de maastunnel.

Met wat  busjes/auto’s en een stel vrienden hadden we in het weekend alles overgebracht wat tot ieders verbazing vlekkeloos verliep. We waren met een flinke club wat gelukkig betekende dat we niet meerdere keren hoefde te rijden. We dwalen echter af dus snel weer terug naar het dagverloop.

Nadat ik mezelf dus een weg had gebaand door alle dozen kon ik alsnog vertrekken naar de universiteit. Hier zijn altijd twee opties. De eerste, typisch Nederlandse, oplossing is het pakken van de fiets. Een andere mogelijkheid is het afleggen van het traject met het OV. Nu moet ik eerlijk bekennen dat hoewel ik sporten fijn vind, ik toch het liefst forens met de tram + metro. Het feit dat het deze week behoorlijk koud was speelde uiteraard ook een rol in het maken van de beslissing. Het vervolg van de dag heb ik eigenlijk vooral gevuld met studeren. Ik ben de hele dag op de universiteit geweest en pas ’s avonds weer teruggegaan naar huis. Elke maandag avond hebben we ten slotte een Finance tussentoets. Hierdoor is het zonde om tussentijds nog terug te gaan, simpelweg op de campus blijven is dus de makkelijke oplossing.  Eenmaal weer thuis heb ik met mijn huisgenoot nog even op de bank gehangen en wat muziek geluisterd, gegeten en gedronken. Een volle dag? Absoluut. Zou Steven Spielberg hem willen verfilmen? Absoluut niet.

Dinsdag 8 november:

Opruimen! Oké, zondag was gewoon krap en er was weinig tijd na de verhuizing. Maandag was een studeerdag echter kan de rommel natuurlijk niet blijven liggen. De ochtend heb ik dus gelijk even aangepakt om door al mijn spullen te gaan en het gelijk proberen op te bergen en te ordenen. Hier liep ik al snel tegen een probleem aan dat andere uithuiswonenden waarschijnlijk al kennen: ruimtegebrek. Thuis is er ruimte genoeg en kan je het je dus veroorloven om veel spullen te hebben. Wanneer diezelfde hoeveelheid spullen echter naar een nieuwe ruimte moet die toch een flink stuk kleiner is, hoeven we geen mathematicus te zijn om het probleem op te merken. Het grootste gedeelte paste er natuurlijk wel in, maar ik ben nu alsnog geëindigd met losse dozen op mijn kamer. Vervelend, laten we zeggen dat eraan wordt gewerkt.

Na deze heftige sessie was het weer tijd op richting campus te vertrekken, met OV, voor een hoorcollege Finance. Hoewel de professor echt zijn best deed en de informatie interessant was, was ik eigenlijk al bezig met het vervolg van de dag. Nu hoor ik jullie al denken, het In Duplo- feest natuurlijk! Jammer genoeg moet ik daar toch met ‘nee’ antwoorden. Ik had er graag bij kunnen zijn echter had ik andere verplichtingen. Op 1 november ben ik namelijk gestart met een nieuwe bijbaan. Ik was hier al een tijdje naar op zoek en heb nu toch wel een top baantje kunnen bemachtigen. Ik mag mezelf al bijna klantenservice medewerker bij Coolblue noemen! Voor de scherpe lezers onder ons, ik zei inderdaad bijna. De arbeidsovereenkomst bevat een maand proeftijd waarbinnen beide partijen zonder opgaaf van redenen de overeenkomst kunnen beëindigen. Hier gaan we natuurlijk niet van uit maar ik kan de situatie ook niet rooskleuriger maken dan dat deze daadwerkelijk is.

Ik kon dus tot 17:00 op de campus blijven waarna ik snel vertrok om op 18:00 bij Coolblue aan de slag te gaan. Onze afdeling is zojuist verhuisd en dus mochten we voor het eerst op de nieuwe locatie werken. Deze bevindt zich op 17e/18e verdieping boven het Marriot Hotel (Rotterdam Centraal). Het werk zelf is leuk maar het uitzicht dat we er gratis bijkrijgen mag er dan dus ook zeker zijn.

Zoals ik zei begon de werkdag dus om 18:00. De voorgaande werkdagen was er vooral veel aandacht besteed aan training. Trainingen voor de interne systemen, gesprekstechnieken, verkooptechnieken, service gericht telefoneren. Kortom, alles was de revue gepasseerd. Dit was de dag dat we via de mail voor het eerst met echte klanten aan de slag mochten. De hele groep was hier wel wat gespannen voor maar uiteindelijk ging iedereen goed aan de slag en kwamen we er met hulp van de begeleiding prima uit. Juist omdat het nu daadwerkelijke klanten betrof wilden we het voor 100% correct uitvoeren. Naar mijn idee werden er hierdoor meer vragen gesteld dan daadwerkelijk nodig waren. Er was dan ook duidelijk een verschil tussen het begin en het eind van de avond.  Rond 21:30 (het einde van de avond) was praktisch iedereen zelfstandig bezig en hoefden de begeleiders enkel bij lastige gevallen nog maar in actie te komen.

Zelf had ik geen lastige mails of klanten waar ik moest reageren. Er waren wat vragen over de bezorging van producten, wat vragen over retourprocedures. De standaardchecklist dus. Het grootste gedeelte van de vragen kon ik direct beantwoorden en voor het overige deel bestaat altijd de optie om interne hulpsystemen en databases te raadplegen.

We sloten de avond af met een gezamenlijke evaluatie zodat we allemaal weer wat extra kennis konden opdoen. Lastige vragen konden we met elkaar delen en we spraken ook gelijk mogelijke oplossingen door. Zo hebben we allemaal wat aan de gesprekken en mochten we zelf ooit in een dergelijke situatie komen, hebben we de oplossing al een keer gehoord.

Thuis lees ik altijd nog even wat met te eten en te drinken. Deze week was ik net begonnen aan een nieuw boek: Hagakure. Op een latere dag zal ik hier wat meer over vertellen. Voor nu, Chessin out.

Woensdag 9 november

Ik was al vrij vroeg op de uni deze dag. Zeker omdat ik nu de avonden vaak kwijt ben aan werk, gebruik ik de ochtenden en middagen zoveel mogelijk voor het studeren. Eerder noemde ik al Finance voor deze periode. Het twee economie vak wat ik volg is Statistiek 2. Zelf heb ik een voorkeur voor Finance omdat het meer gelinkt aan de praktijk is, al kan ik me voorstellen dat in bepaalde vakgebieden statistische toetsen ook handig kunnen zijn.

Meestal ga ik voor het studeren altijd in het G-gebouw zitten. Ten eerste is hier bijna altijd een plekje maar hiernaast is het stilteruimte; ideaal voor het studeren dus.

Een groot deel van de dag heb ik dus besteed aan wat zelfstudie. Hiernaast had ik wel nog een hoorcollege en een practicum. Gelukkig kon ik weer wat op steken van beide maar het lijkt me niet hetgene waar de lezer van Duplomaat op zitten wachten.

Overdag draaide het dus vooral om studie, ’s avonds ging het weer om het werk. Om 18:00 begon de avond bij Coolblue. Als trainingsgroep lopen wij niet direct naar de werkvloer maar verzamelen wij eerst nog even in de trainingsruimte. Even koffie drinken, socializen en daarna keihard aan de slag. Dinsdag hadden we gemaild en om nog wat extra te kunnen oefenen met het systeem was dat voor deze avond ook weer het plan. Waar ik eerder eigenlijk enkel procesmails had gehad trof ik deze dag de meer persoonlijke mails. We zijn natuurlijk de klantenservice dus horen klanten met een probleem en een daarbij passende emotie er ook bij. Een klant kan geïrriteerd, boos of simpelweg woedend zijn. Vanzelfsprekend hoort hier een andere reactie bij dan bij de simpele adviesvragen of het plaatsen van een retourmelding voor iemand. Gelukkig waren de scenario’s goed doorgenomen bij de trainingen dus kon ik alsnog redelijk uit te voeten. Wel keken de begeleiders dit soort mails altijd na voordat we ze de deur uit stuurden. Deels omdat dit type mail het lastigste is maar natuurlijk ook omdat dit de klanten zijn waar absoluut geen fout bij kan worden gemaakt. Al met al was het een leerzame avond en kon ik weer wat extra situaties toevoegen aan mijn portfolio voor later gebruik.

Eenmaal thuis kon ik mooi nog wat hoofdstukken uit mijn boek lezen. Nu we het daarover hebben, daar zou ik nog wat over vertellen. ‘Hagakure’ was de officiele code van de Samurai. Bushido, ofwel ‘The Way of the Warrior’. Zelf heb ik een martial arts achtergrond met karate en heb dan ook altijd veel interesse gehad in de vechtsporten en de daarbij horende mindset uit het verre oosten. Het boek vertelt de gedachtes en regels over de simpele dingen van het leven maar vertelt ook hoe werd gedacht over grotere onderwerpen. Het leuke aan het lezen van dit boek vind ik toch wel dubbelzinnigheid die erin te vinden is. Aan de ene kant kom ik opvattingen tegen die niet meer kunnen passen in de huidige maatschappij. Anderzijds staan er ook punten in die we juist goed zouden kunnen gebruiken. Omgangsvormen, discipline, persoonlijke focus en balans. Onderwerpen die in het boek kort worden uitgelegd en die destijds op een specifieke manier werden geïmplementeerd, een manier die we nu prima zouden kunnen toepassen in de maatschappij.

Donderdag 10 november:

Deze dag houd ik wat korter aangezien het een herhaling van de vorige dagen wordt. Zoals gewend inmiddels was ik weer op tijd op de campus om aan de slag te gaan. Gedurende de dag ben ik grotendeel in het G-gebouw gebleven. Wel heb ik nog even een stop gemaakt bij de Starbucks om met een vriendin wat te drinken. Het is natuurlijk al bijna december dus is Starbucks inmiddels over op het kerstassortiment. Hot chocolate met espresso? Absoluut een aanrader!

Na dit alles was het ’s avonds weer tijd om te gaan werken bij Coolblue. Deze dag gingen we echter niet mailen maar werden belangrijke punten uit de training herhaald en doorgesproken. We zouden alle kennis namelijk nodig hebben voor zaterdag 😉

Vrijdag 11 november:

Dit was weer een verfrissende dag. Voor het eerst sinds tijden moest ik weer op de fiets naar de uni. Zoals ik al eerder aangaf doe ik dit liever met het OV dus hier was een goede reden voor, meer daarover later.

De dag begon met wat zelfstudie en een sommencollege op de campus. Het sommencollege is altijd wat controversieel. Aan de ene kant vind ik het persoonlijk wel makkelijk dat alles in detail wordt uitgelegd. Het gevolg is echter wel dat het allemaal wat langer duurt. De eeuwenoude power struggle tussen kwaliteit en kwantiteit zullen we maar zeggen.

Vervolgens ben ik op de fiets terug naar Berkel en Rodenrijs gefietst. Ja, dat klinkt net zo ver als het werkelijk is. Er was een fietstocht van ruim 50 minuten voor nodig maar uiteindelijk  ben ik toch heelhuids aangekomen. Elke vrijdag (en soms dinsdag) geef ik daar nog bijles aan een middelbare school leerling in zijn examenjaar. De eerste PTA-week bleek wat tegen te vallen dus hebben die les vooral besteed aan het ontwerpen van een nieuw plan van aanpak. Weekschema, leerstrategieën, alles is doorgenomen. Uiteindelijk besloten het daar ook even bij te laten voor die dag en dus beginnen we later met de vakspecifieke uitlegmomenten.

Vervolgens stond er voor die avond een feestmaaltijd op de planning. De week bevatte namelijk twee speciale momenten. Op dinsdag was ten eerste de vriendin van mijn vader jarig. Hiernaast was woensdag een stel kennissen van ons x jaar getrouwd (ik weet het aantal niet exact). Allemaal hadden we toevallig vrij drukke schema’s dus in eerste instantie hadden we wat moeite om een moment in te plannen die voor iedereen een optie was. Wel was al vrij snel besloten om de gelegenheden niet te splitsen maar op één moment te vieren. Een feest met dubbel het plezier om het zo maar te noemen. Nu zou ik graag willen zeggen dat Berkel dé metropool van Zuid Holland is maar dat is simpelweg niet waar, wel hebben we een paar uitstekende restaurants . Ter viering zijn de dan ook uit eten geweest bij Moller&CO. Als iemand dus ooit nog eens in Berkel en Rodenrijs verzeild raakt, verhongeren zal je in elk geval niet door deze gouden tip!

Zelf was ik er al een keer geweest om wat te drinken maar het eten was verder prima en iedereen vond het ook heel gezellig naar mijn idee.

Zelf kon ik die avond niet onnodig lang blijven omdat de laatste metro rond twaalven vertrekt. Bij mijn vader thuis dus wel nog even koffie gedronken maar daarna snel weer richting Rotterdam gekomen. Mijn huisgenoot lag zelf al in bed dus met voorzichtigheid heb ik hetzelfde gedaan. Hagakure heb ik die avond even gelaten voor wat het was. Laten we zeggen dat de avond niet alcoholvrij was en het moment van serieus en aandachtig een boek lezen zonder twijfel was gepasseerd.

Zaterdag 12 november:

Zaterdag was ook een speciale dag in deze reeks. Zoals ik eerder heb verteld was het enige contact wat ik bij Coolblue tot die dag had gehad met echte klanten via de mail gelopen. Zaterdag was echter het moment dat we voor het eerst achter de telefoons mochten gaan zitten. Voor de mail-avonden was de groep wel wat gespannen maar hier was dat nog net iets erger. Met klanten live aan de telefoon kun je ten slotte minder tijd nemen voor het zoeken en browsen in het systeem. Dit betekende dat we dit moesten doen terwijl we met de klanten in gesprek waren. Met name in het begin leidde dit proces tot nogal wat pauzes en onderbrekingen in het gesprek. Vaardigheid met de systemen en procedures is ten slotte iets wat komt met ervaring en die ontbrak bij ons nogal. Gelukkig is daar dan altijd nog de wachtstand en de begeleiders die rondlopen. Zeker bij de eerste gesprekken was er bij de groep sprake van een standaard opbouw. We begonnen met een gesprek met de klant en zetten de wachtstand in om handelingen in het systeem uit te voeren of gegevens op te zoeken. Gelukkig kan ik inmiddels vermelden dat zowel de dames als de heren het multitasken onder de knie krijgen en dat het allemaal behoorlijk soepel gaat.

Zaterdag heb ik er de hele dag gewerkt wat betekende dat ik van 09:00 tot 17:30 lekker bezig was. Nu klinkt het alsof we bij Coolblue geen pauze krijgen wat gelukkig niet zo is. Gedurende de dag mag je gewoon even breaken voor een kop koffie (verse bonenkoffie) en wat fruit wat altijd beschikbaar is in de kantine. De sfeer binnen het bedrijf is ontzettend open en relaxed. Hierdoor kan je heel makkelijk bij anderen aanschuiven en is het altijd gezellig .

Zoals ik zei vertrokken we allemaal rond 18:00 het gebouw weer en vertrok ik dus ook weer richting Rotterdam Zuid. In eerste instantie had ik bedacht om die avond nog even nuttig te besteden, maar na de hele dag werken eindigde het gewoon in een avondje op de bank.

Zondag 13 november:

Het hebben van een appartement is hartstikke fijn, gevolg is echter wel dat er ook moet worden schoongemaakt. Nu gaat niemand zijn hart sneller kloppen van schoonmaken maar om wel te zorgen dat het gebeurt is zondag ochtend omgedoopt tot het wekelijkse schoonmaak moment. Ik was er voorheen geen fan van maar ik moet bekennen dat met een lekker muziekje op, we vrij rap door het appartement kunnen gaan.

Een andere standaard taak die voor deze dag gepland staat is het doen van de boodschappen en het mealpreppen. Al eerder was ik begonnen met een klein vergelijkend onderzoekje wat betreft supermarkten en daar is uit gekomen dat de Dirk het beste (lees het goedkoopste) is. De supermarkt bij het winkelcentrum van Zuidplein heeft eigenlijk alles dus kan ik voor de hele week gelijk inslaan. Als we toiletpapier, keukenrollen, wasmiddel (de bulkinkopen) buiten beschouwing laten ben ik wekelijks 40-45 euro hieraan kwijt. Geen slechte deal al zeg ik zelf. Mealpreppen? Ja, dat lezen we correct. Omdat ik ’s avonds vaak bij Coolblue zit, heb ik weinig zin om heen en weer te pendelen tussen campus-thuis-centrum. Om dit op te lossen maak ik op zondag voor de hele week mijn avondeten al klaar. Zo kan ik het dagelijks simpelweg meenemen om het onderweg ergens op te eten.

Eenmaal weer terug thuis ontving ik een mail van Tele2. Bij deze provider heb ik de wifi aangevraagd maar dit proces duurde al behoorlijk lang. De eerste order was na drie weken spontaan uit het systeem verdwenen en de volgende order was nu ook geannuleerd volgens de mail. Het was tenslotte zondag wat betekende dat de klantenservice al gesloten was. In tegenstelling tot Coolblue waar de klantenservice elke zondag gewoon voor u klaar staat 😉

In ieder geval, om toch even een statusupdate te kunnen ontvangen ben ik even langs de winkel op de Lijnbaan gelopen. Uiteindelijk bleek dat ze internet niet konden leveren op mijn adres. Hoewel dit mijn blackout struggles niet oploste, verklaarde het in ieder geval waarom de order niet goed was doorgekomen. Gelukkig heb ik het daarna direct bij Ziggo besteld en dat wordt nu helemaal in orde gemaakt.

Aangezien ik toch op de Lijnbaan was ben ik gelijk even langs gelopen bij de Basic Fit die daar huisvest. Zoals ik eerder vermeldde heb ik een martial arts achtergrond maar door een combinatie van studie en een blessure moest ik daar even bij stoppen. Nu is mijn blessure weer geheeld voor zover mogelijk echter zijn mijn vroegere clubs wat ver weg door de verhuizing. Ik ben dus al een tijdje aan inventariseren over wat nu het handigste is om weer op te pakken. De karate vereist wel een conditie die inmiddels volledig verdwenen is, mijn idee was dus nu om eerst dit zelf weer op te bouwen en om vervolgens in Rotterdam bij een nieuwe karate vereniging te gaan.

Na deze spannende avonturen heb ik de rest van de middag en avond studerend doorgebracht en daarmee kwam mijn week rond elven tot een einde. Leuk dat jullie allemaal even meeliepen! Wellicht zijn er nu mensen die nog een baantje zoeken en denken: ‘Hé, dat Coolblue lijkt me wel wat!’. If that’s the case, laat het me even weten en wie weet groeit In Duplo snel binnen het bedrijf J.

 

P.S.

Zit ik in de Almanak-commissie? Ja.

Kan ik daar veel over zeggen? Nee.

Wat kan ik er wel over zeggen? Top Secret.

Sluiten