De week van... Iris van der Heijdt

Bedankt Eugénie, voor het doorgeven van de pen voor ‘De week van…’! Deze week heb ik alleen niet een heel druk programma, vanwege de tentamenweek, toch heb ik mijn best gedaan er een toffe week van te maken.

Maandag 17 oktober
Ten eerste is het maandagochtend, ten tweede is het negen uur ’s ochtends: ik heb niet bepaald zin om op te staan, want mijn bed ligt weer eens veel te lekker. Vandaag ben ik vrij om te leren voor de tentamens. Mijn studieboek voor internationale economie kijkt me vanaf mijn nachtkastje heel zielig aan, maar in eerste instantie wint mijn telefoon met Instagram, Snapchat, Facebook en ColorSwitch de strijd. Na een halfuur krijg ik echter schuldgevoelens en ga ik toch maar even leren. Een uurtje later maak ik ontbijt. Ik woon nog bij mijn ouders en mijn moeder is thuis vandaag, dus werd het een ontbijtje voor de tv met Koffietijd. De rest van mijn dag bestond uit boodschappen doen, wasjes draaien en het leren van dingen die te maken hadden met wisselkoersen, factorprijzen, monetair- en fiscaal beleid. Om het even in de woorden van professor Emami Namini te zeggen: ‘As a side remark’, dit vak ligt niet heel erg in mijn straatje; ik ben niet zo sharp in de macro-economische manier van denken. Laten we in elk geval hopen dat ik er morgenochtend een voldoende uit sleep, dan levert al die moeite die ik in dit vak gestoken heb in elk geval nog iets op.

Dinsdag 18 oktober
Heerlijke timing: uitgerekend vandaag slaap ik door mijn wekker heen. Toen ik vanochtend om iets voor half zeven wakker schrok, schoot ik in paniek uit bed. Dan maar een beetje harder opschieten, want ik ben normaal ’s ochtends niet vooruit te branden. Nog net op tijd zit ik op de fiets, voor mijn dagelijkse tochtje van een halfuurtje; ik woon namelijk in het prachtige Hoeven, zonder twijfel het allermooiste dorp van Brabant, maar er is één ding dat mist: een treinstation. Daarom spring ik altijd op de fiets naar het buurdorp Oudenbosch, waar ik op de sprinter richting Den Haag Centraal kan stappen. De informatiepaal halverwege de fietstocht vertelt me dat het acht graden is en dat ik, gezien de tijd, nog wel even behoorlijk door moet fietsen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik zit precies op tijd in de trein van half acht. Rond kwart voor negen ben ik op de campus en ruim drieënhalf uur later sta ik weer op de tram terug te wachten. Of het tentamen goed ging? Laten we het erop houden van niet; ik heb veel moeten gokken. Maar na het aanhoren van mijn medestudenten bleek dat ik niet de enige was met dit probleem en dat is een geruststelling. Eenmaal thuis kan ik even niet de motivatie vinden om aan fiscale economie te gaan zitten, dus besluit ik even te chillen tot een uurtje of vijf. Op dat tijdstip vertrek ik in mijn blauwe jasje op de fiets naar de mooiste Albert Heijn van Nederland (ja echt, officieel verkozen in 2014!) in het dorp om de panklaar- en groente-afdeling bij te vullen. Rond negenen ben ik weer thuis en ligt er een stapeltje pannenkoekjes op me te wachten. Blij als een kind eet ik m’n buikje lekker vol en na een tijdje tv kijken duik ik lekker mijn bed in.

Woensdag 19 oktober
Redelijk op tijd gaat de wekker weer, want zes weken geleden leek het me wel een goed idee om bij de Appie deze week een avonddienst (die van maandag) te verruilen met een woensdagochtenddienst. Nu ik tamelijk moe opsta, denk ik daar anders over, maar toch hijs ik me uit bed en ga ik. Na een aantal uurtjes Chef Vleeswaar geweest te zijn, keer ik aan het begin van de middag weer terug naar huis. Achteraf is die ochtenddienst toch een goed idee geweest, want nu heb ik de hele middag voor mezelf. Het was ook tijd om te lunchen en toch voelt het wel eenzaam, zo alleen lunchen op de woensdagmiddag. Menig trouw bezoeker van H10-13 weet dat de Almanakcommissie de afgelopen tijd elke woensdagmiddag de vergadering begonnen is met heerlijke tosti’s en dit vind ik een goed excuus om nu voor mezelf ook maar tosti’s te bakken. Daarna is het echt tijd om te gaan studeren. Na een iets minder productief middagje dan gehoopt, aten mijn moeder, mijn zusje en ik samen een paar bordjes bami op. Dit was ook meteen mijn krachtvoer voor de korfbaltraining bij mijn club KV Springfield die ’s avonds volgde. Het was pikkedonker, behoorlijk koud en er hing een hele mistbank over ons veld, maar na twee uur intensief trainen was iedereen alsnog afgepeigerd en bezweet. Tijd voor een douche en nee: bij korfbal douche je niet gemengd. Moe maar voldaan besloot ik dat het rond elf uur wel een mooie tijd was om lekker naar huis te gaan en te gaan slapen.

Donderdag 20 oktober
Deze ochtend kom ik wat later op gang; rond elf uur zit ik aan de keukentafel met een lekker ontbijtje. Na wat boterhammetjes met pindakaas besluit ik dat het echt tijd is om me vol op fiscale economie te storten. Ik knal er voor het middageten een lang hoofdstuk doorheen en na een lunch bestaande uit tosti’s (alweer) ga ik er weer vol aan zitten. Ondertussen luister ik ook nog wat muziekjes en oefen ik met dansen; ik zit namelijk bij een showkoor (dit houdt in dat we zingen én dansen), waarmee we binnenkort twee dagen in de schouwburg in Roosendaal mogen optreden. Twee keer 850 man: er moet dus wel een fantastische show staan! Vandaar dat ik tussendoor nog wat moeilijke dansjes een paar keer doorneem. De rest van mijn dag was redelijk doorsnee voor een tentamenweek: ik leerde nog wat hoofdstukken voor fiscale economie, raakte af en toe afgeleid door mijn telefoon met ColorSwitch, hield tussendoor iets te lang pauze voor mijn avondeten en deed uiteindelijk niet helemaal wat de planning was. Maar het geeft niet; gelukkig heb ik nog een dag, want het tentamen is pas zaterdagochtend.

Vrijdag 21 oktober
Ik word wakker van mijn oma die in mijn kamer komt gluren of ik al wakker ben. Oma komt elke dinsdag en vrijdag bij ons thuis, om mijn moeder te helpen met huishouden, want dat vindt ze ontzettend leuk. Normaal gesproken ben ik al weg voordat ze bij ons thuis is, maar omdat het tentamenweek is ben ik er deze keer wel. Dat vindt oma natuurlijk hartstikke gezellig. Met mijn slaapkamerdeur open kletsen we tijdens het leren even bij en ook lunchen we samen met mijn ouders, die toevallig ook allebei thuis zijn. ’s Middags sluit ik me nog even op in mijn kamer om te leren voor het tentamen morgen. Na het eten is het tijd om weer eens te gaan repeteren met het showkoor: een van de laatste zangrepetities. Het loopt allemaal wel redelijk op rolletjes en dit keer vertrek ik op tijd naar huis om nog een paar dingen door te kijken voor het tentamen morgen en daarna enigszins op tijd te gaan slapen.

Zaterdag 22 oktober
Oké, het lijkt dus net alsof het nu pas vrijdagochtend is, maar het is toch écht zaterdag en we hebben tentamen. Gelukkig mag ik van mijn vader zijn auto meenemen, wat heel erg lief is want nu kan ik een uurtje langer uitslapen! Dit is wel de eerste keer dat ik zelf en in mijn eentje, naar Rotterdam rijd. Gelukkig maak ik geen brokken en rijd ik maar één keer verkeerd. Ruim op tijd ben ik in de tentamenzaal te vinden. Het tentamen was een stuk minder vervelend dan die van afgelopen dinsdag, maar ik durf ook niet te zeggen dat het spetterend goed gegaan is. Afijn, om half één was het dan eindelijk weekend en reed ik, met de radio op hoog volume en enthousiast meeschreeuwend met de radio weer richting Hoeven. Thuis regel ik nog even wat dingetjes voor de Almanakcommissie en verder hang ik een beetje op de bank met mijn laptop op schoot en werk ik weer aan mijn ‘De week van…’. Kan ik meteen even goed nadenken over wie het slachtoffer gaat zijn voor volgende week! Laat op de avond drinken we nog een drankje met de buren buiten bij een vuurkorf en daarna is mijn dag wel weer lang genoeg geweest en ga ik lekker slapen.

Zondag 23 oktober
De laatste dag van mijn ‘De week van…’ en tevens dag twee van het EK Korfbal in Dordrecht. Zelf heb ik geen wedstrijd vandaag, dus na een ochtendje uitslapen stappen mijn zusje en ik in de auto en gaan we kijken bij onze Nederlandse toppers, die het gaan opnemen tegen Duitsland. De wedstrijd verloopt, zoals we stiekem al verwacht hadden, heel goed en Nederland wint met 26-15. Na de wedstrijd speeden mijn zusje en ik naar de fan zone, want we willen eigenlijk wel een paar fotootjes met het Nederlands team bemachtigen. We hebben onze zinnen vooral op onze favoriete spelers gezet en mission accomplished. De bezwete arm van Nick Pikaar, topscorer van Team NL, om mij heen maakte mijn dag écht compleet. Hierna kijken mijn zusje en ik ook nog de wedstrijd België-Portugal, die België overtuigend won en daarna rijden we weer terug naar het zuiden, met een stop bij de McDrive op de terugweg. Weer thuis besef ik me dat het helemaal geen zaterdagavond is, maar al zondagavond, wat betekent dat het weekend weer bijna voorbij is. Het gaat ook wel snel als je weekend eigenlijk maar anderhalve dag duurt.

Degene die volgende week zijn week aan jullie mag beschrijven, is mijn jaargenootje Nicky Vulhop! Ik ben heel benieuwd hoe hij de eerste week van het nieuwe blok beleefd heeft.