De week van... Roos Baas

Allereerst wil ik Kim Sterkenburg bedanken voor de kans om over mijn tijd in Bologna te schrijven. Ik ben hier voor de European Master in Law and Economics (EMLE). 

Maandag 19 september
Op dit moment volg ik hier een intensieve Italiaans cursus. Aangezien hier ook nu nog bijna uitsluitend Italiaans gesproken wordt, is dat wel een must. Ik heb elke dag les van 9 uur tot kwart over 1. Vandaag ben ik naar school gelopen, omdat de band van m’n fiets lek was. Mijn huisgenoot had dit weekend mijn fiets geleend en op zondag is er hier bijna niks open, de fietsenmaker dus ook niet. Het is normaal tien minuten fietsen, maar nu is het een half uurtje lopen en scooters ontwijken. Tijdens de les hebben we geoefend met de verschillende verleden tijden. Op maandag heb ik ook altijd nog een les in de middag, van 2 tot 4. Daar hebben we vooral uitspraak geoefend. Na de les heb ik nog een beetje door de stad gelopen en daarna heb ik m’n huiswerk gemaakt, ja het is heel ‘schools’ allemaal. ’s Avonds hebben we met mensen van de taalschool aperitivo gedaan. Een werelds concept, op zichzelf al genoeg reden om het vliegtuig te pakken naar Italië. Je koopt een cocktail voor rond de 7 euro en daarna ga je je bordje afladen. Ooit bedoeld voor hen die nog even wat honger willen stillen voordat het echte feest om 10 uur begint, tegenwoordig eigenlijk een ongegeneerde vreetpartij van walhalla proporties.

Dinsdag 20 september
Vandaag kon ik wat langer slapen, omdat mijn fiets weer gerepareerd was. Het bleek dat alleen m’n ventieldoppen gejat waren, dus het was snel weer in orde. Na de les ben ik naar de sportschool gegaan. In Italië gaan er nog verrassend veel dingen anders aan toe dan in Nederland. Zo ook de sportschool. Voordat ik een abonnement kon krijgen, moest ik eerst naar de dokter om een hart scan (ECG) te laten maken. Zonder een verklaring dat je gezond bent, mag je niet sporten in het universiteitssportgebouw. Ze zeggen dat dit voor de verzekering is, maar ik denk dat ze er ook wel goed aan verdienen. Ze hebben maar één middagspreekuur per week en je kan volgens de Italiaanse traditie natuurlijk geen afspraak maken. Je moet er dus ongeveer drie kwartier te vroeg zijn, anders is het spreekuur al weer vol. Maar goed, ik ben gezond verklaard en na al het vette eten hier, had ik wel zin om naar de sportschool te gaan. De sportschool stelt niet zo veel voor, elke week zijn er weer twee andere machines kapot, maar er is wel een sauna! Helemaal relaxt ging ik weer naar huis. Een Israëlisch meisje uit mijn taal klas is vandaag jarig en daarom zijn we uit eten geweest bij trattoria dell’Orsa. Echt een aanrader als je ooit naar Bologna gaat. Hier hebben ze de traditionele tagliatelle al ragù, het gerecht waar de plaatselijke bevolking trotser op is dan een Amerikaan op zijn pistool. Noem het spaghetti Bolognese en de kok komt het gerecht persoonlijk in je gezicht gooien, dat is kennelijk een grove belediging. Toeristen worden tegenwoordig getolereerd, maar dienen zich wel de manieren van een Italiaan eigen te maken. Pasta eet je alleen met een vork en wijn en water gaan om de beurt in hetzelfde glas. 

Woensdag 21 september
’s Ochtends moest ik weer vroeg op om naar de les te gaan. Vandaag was er een ander meisje uit m’n klas jarig, dus na de les zijn we gaan lunchen in de markthal van Bologna. Het eten is hier eigenlijk ook weer gewoon heerlijk. Daarna naar huis om spannende Italiaanse kinderboeken te lezen. Mijn eerste boekje ging over speelgoed dat tot leven komt en nu ben ik de kleine prins aan het lezen. Ik hoop dat ik snel Dante in het origineel kan lezen. ’s Avonds zijn we uit eten geweest voor Kyra’s verjaardag. Kyra Hanemaayer en Lizzy Bos van In Duplo zijn toevalligerwijs ook hier voor een exchange. Kyra is eigenlijk pas zaterdag jarig, maar vierde het op woensdag al. Hugo Roelink had een leuke tip gegeven voor een restaurant. Kyra had haar hele ESN vriendengroep uitgenodigd en we hebben alle bizarre ervaringen in Italië tot dus ver met elkaar gedeeld. Bijvoorbeeld een student waarvan haar vak ineens niet meer gegeven werd, omdat de docent geëmigreerd is en iemand die weggestuurd was uit de klas omdat ze een exchange student was en de professor dat niet leuk vond. Het leek me eerst wel leuk om in Italië te gaan wonen, maar het is allemaal zo slecht geregeld dat ik het nu niet meer zo zeker weet. Ik ben Nederland in ieder geval meer gaan waarderen.

Donderdag 22 september
Zoals gewoonlijk ben ik ’s ochtends weer naar de les gegaan. Toen ik thuis kwam, had ik ineens twee nieuwe huisgenoten. Eén nieuwe huisgenoot zou een paar dagen eerder komen, maar hij had ook nog een vriend in z’n koffer meegenomen die nog geen kamer gevonden had, dus het is lekker druk hier. Ik heb normaal gesproken twee huisgenoten, een Italiaans meisje en een Zwitserse jongen. Ze zijn heel aardig, echte linkse studenten (zoals het hoort in Bologna) en weten alle leuke plekjes in Bologna te vinden. Heel handig, want de mensen van m’n taalschool kennen alleen de Irish Pub. ’s Middags ben ik weer naar de sportschool gegaan. Er was weer een nieuw apparaat kapot en niets gerepareerd, welkom in Italië. Toen ik weer thuis kwam heb ik een beetje gestudeerd, want om de week hebben we op vrijdag een toets. ’s Avonds heb ik wat gedronken met een meisje van m’n master, Barbara. Ze komt uit Brazilië en moest veel meer regelen om hier te mogen studeren dan ik. Het heeft haar zo’n duizend euro meer gekost om alle papieren in orde te maken en het aanvragen van een verblijfsvergunning in Italië kost heel veel tijd. Gemiddeld duurt het zo’n drie maanden, dus ze zal de vergunning hopelijk ontvangen voordat ze weer naar de volgende stad vertrekt. Dan ben ik wel weer heel erg blij met de Europese Unie, op dit soort momenten scheelt het wel veel geld en gedoe. 

Vrijdag 23 september 
Op vrijdag had ik een toets op school. De toets bestond uit grammatica, schrijven, luisteren, lezen en een mondeling. Maandag hoor ik m’n cijfer, maar het ging wel goed. ’s Middags heb ik geskypt met een vriendin uit Rotterdam en weer een beetje gelezen in mijn kinderboekje. Deze week vertrekken er helaas veel leuke mensen van de taalschool en daarom hebben we ter afscheid nog een keer samen aperitivo gedaan bij café Zamboni, wederom een aanrader. Daarna ben ik om 22.00 uur naar de language tandem van ESN gegaan. Iedereen geeft een taal op die hij of zij wil leren en talen die hij of zij spreekt. Ik wilde graag Italiaans oefenen en kon anderen helpen met Engels en Duits, want helaas wilde niemand Nederlands leren. Ik heb met een Italiaans meisje gepraat, eerst in het Italiaans en daarna in het Engels en Duits. Het is een leuke manier om je talen te oefenen en andere studenten te leren kennen. 

Zaterdag 24 september
Ik heb lekker uitgeslapen en ben ’s middags naar Ferrara gegaan met Barbara, een stad op een half uur met de trein vanaf Bologna. Er was een hele leuke internationale markt met eten van overal ter wereld. Op de foto zie je de typisch Romeinse Porchetta, een uitgebeend varken dat gevuld wordt en dan in z’n geheel gebraden. Je raadt het al, ook al een aanrader.

Daarna hebben we een beetje door de stad gelopen, het centrum is UNESCO erfgoed en is in goede staat. Het is er niet zo toeristisch en dat is ook wel eens fijn. Ik ben ook naar Florence en Venetië geweest, daar was het helemaal afgeladen met toeristen.

Daarna hebben we nog een wijntje uit Ferrara gedronken in de oudste enoteca van Italië. ’s Avonds zijn we in Bologna naar het strada maggiore festival geweest. Een festival met bandjes op iedere hoek van de straat. Zoals gebruikelijk in Bologna gaat iedereen de straat op om wat te drinken. Dit geeft een hele fijne sfeer en doet een beetje festivals aan. 

Zondag 26 september
Op zondag heb ik geluncht met Teun en Kyra. Teun was hier in Bologna om Kyra te bezoeken voor haar verjaardag. We hebben een veel te grote kaas- en vleesplank gegeten bij de prosciutteria. ’s Middags heb ik een beetje opgeruimd en gewandeld. ’s Avonds zijn we naar piazza San Francesco gegaan met Teun, Kyra, Lizzy en nog twee internationale studenten. Op vrijdag en zaterdagavond is het daar afgeladen met studenten. Iedereen zit gewoon op het plein en je kan een halve liter koud bier kopen van een zwerver voor 2 euro en vaak neemt iemand wel een gitaar mee. Ik wilde dit plein graag aan Teun laten zien, maar op zondagavond is er niet zoveel te beleven helaas. We hebben een wijntje gedronken in een bar aan het plein en rond een uur of elf ben ik weer naar huis gegaan.

Selfie met Teun en Kyra.