Hoe word ik succesvol?

Zo’n soort vraag stelde onderzoekster Angela Duckworth zichzelf toen ze wiskundeles gaf. Waarom waren sommige leerlingen succesvoller in het vak dan anderen terwijl diezelfde leerlingen niet altijd de slimste waren? Hoe komt het dat al die supersuccesvolle mensen zoals topsporters en CEO’s hun doelen hebben bereikt? Zijn geluk en talent de grootste factoren of is er iets anders wat deze mensen gemeen hebben? Als het laatste het geval is, dan kan die cruciale factor misschien worden aangeleerd. Het zou ideaal zijn als jij je eigen kansen in het leven met betrekking tot je loopbaan en studie op eigen kracht zou kunnen vergroten.

Om de eerstgenoemde vraag te beantwoorden deed Angela Duckworth meerdere onderzoeken met haar team naar mensen in uitdagende situaties. Hierbij probeerde ze te voorspellen wie er succesvol zou zijn. Ze keek onder andere naar kinderen in spellingswedstrijden, militairen, leraren in lastige wijken, en verkopers bij bedrijven. Ze kwam erachter dat niet IQ of talent de grootste factor was in hoe succesvol iemand was, maar de ‘Grit-factor’ van de persoon speelde een cruciale rol.

Wat is grit?

De Grit-factor komt van het Engelse woord grit. Deze factor geeft aan in hoeverre een persoon passie en volhardingsvermogen voor een lange termijn doel heeft. Op de site van Duckworth kan je testen hoe hoog jouw grit-factor is met een aantal korte vragen. Wanneer er gekeken wordt of iemand ergens goed in zal zijn, ligt de focus vaak op hoe groot het talent van de persoon is. De Grit-factor kijkt echter naar de motivatie kant van de prestatie. Die is dus belangrijker dan dat mensen meestal denken. Angela Duckworth omschrijft het bereiken van een doel in de volgende formules: inspanning x talent = bekwaamheid en bekwaamheid x inspanning = prestatie. Dat betekent dus dat om de gewenste prestatie te bereiken de inspanning twee keer meetelt. Deze inspanning wordt in grote mate beïnvloed door hoeveel grit iemand heeft.

‘Grit is living live like a marathon, not a sprint’ Angela Duckworth

Hoe ontwikkel je zelf Grit? 

Sommige hebben van nature veel grit en dat is positief terug te zien in hun prestaties die ze op school halen en in hun verdere leven. Gelukkig is grit ook aan te leren. Duckworth heeft hiervoor nog niet de precieze oplossing gevonden, maar dit zijn vier richtlijnen die ze heeft gevonden zodat je bij jezelf een hogere Grit-factor kan ontwikkelen.

Stap 1 Interesse: Ten eerste is interesse belangrijk. Hoe nieuwsgieriger je bent over een onderwerp, hoe beter. Het is heel goed voor de motivatie om een grote fascinatie te hebben over hetgeen waarin je wilt presteren. Het is geen verplichting om elk aspect van je interesse belangrijk te vinden, zolang het geheel boeiend genoeg voor je is om er mee bezig te zijn.

Stap 2 Oefening: Daarnaast is oefening erg belangrijk. Leer je zwakheden kennen en werk daaraan. Niet een klein beetje, maar dag in dag uit. Blijven perfectioneren en verbeteren. Daarnaast is het dan ook de kunst daar niet in door te slaan. Zie het als een marathon: zolang mogelijk blijven rennen en kunnen stoppen als je door je enkel gaat. Doordat je stopt kan je sneller weer de draad oppakken zodat de eindprestatie beter is. Echte Grit is om in die marathon de finish in het zich te houden ook al kom je tegenslagen tegen. Leren van je eigen fouten is cruciaal en dat kan alleen maar als je genoeg oefent om die fouten te kunnen ontdekken.

Stap 3 Doel: Verder moet je een doel voor ogen hebben. Hoe meer iemand het gevoel heeft een doel na te streven, hoe hoger de Grit-factor van diegene meestal is. Dit doel kan heel specifiek zijn zoals het winnen van een gouden medaille, maar het mag ook abstracter zijn zolang dit lange termijn doel je motivatie om ernaar te streven vergroot. Uit onderzoek van Duckworth blijkt dat doelen die gerelateerd zijn aan het helpen van andere mensen de interesse van iemand langer vast kunnen houden dan de meeste andere soort doelen.  

Stap 4 Hoop: Tot slot is de boodschap om te blijven hopen. Om specifieker te zijn moet die hoop van toepassing zijn op het feit dat je jezelf kan verbeteren in de toekomst. Je moet het geloof hebben dat je eigen ontwikkeling en vaardigheden niet stagneren maar zich altijd kunnen blijven ontwikkelen. Neurologen hebben in onderzoek aangetoond dat onze hersenen zich altijd kunnen blijven ontwikkelen de leeftijd van de persoon is hier niet bepalend bij. Geeft jezelf dus de uitdaging om je hersenen te blijven ontwikkelen en weet dat de grenzen die er nu zijn aan je vaardigheden niet in lood gegoten zijn. Vaak helpt het om te denken aan de dingen waarvan je in het verleden dacht dat je ze niet kon halen en die je toch gehaald hebt. Dat geeft je ook hoop om het volgende ‘onmogelijke’ doel te halen. Ook het leren omgaan met tegenslagen is cruciaal ook al worden die tegenslagen door externe factoren veroorzaakt.

Helpt het ook in praktijk?

Met deze stappen is het voor iedereen mogelijk om je eigen passie en volhardingsvermogen voor lange termijn te verbeteren en zo ook beter te worden in de doelen die je voor jezelf stelt.  Belangrijk is om het te zien als een investering in jezelf en dat is niet binnen één dag geklaard. Het ontwikkelen van Grit is ook een proces dat jaren kan duren maar de beloning is dan ook groot. Naast het feit dat studeren je dan beter af gaat kijken ook grote bedrijven zoals Google bij het invullen van vacatures steeds meer naar karaktereigenschappen die kenmerkend zijn voor een hoge Grit-factor bij de sollicitanten. Ook vertelt Headhunter Ingrid van Maegdenbergh in een interview aan de NRC dat ze naar de volgende eigenschappen zoekt als ze een bestuurder rekruteert; nieuwsgierigheid, vastberadenheid, betrokkenheid en inzicht. Drie van deze vier eigenschappen worden bepaald door de Grit-factor. Die succesvolle baan is dan dichterbij dan je denkt.

Angela Duckworth is de auteur van de een New York time bestseller Grit: The Power of Passion and Perseverance. Verder is ze oprichter en CEO van het Character Lab om nog meer onderzoek te kunnen doen naar Grit en hoe het ontwikkelen van Grit geïmplementeerd kan worden in het onderwijs. Ook werkte ze als MacAthur Fellow en adviseerde daarbij onder andere het Witte Huis, de Wereldbank en Fortune 500 CEO’s. Ze heeft neurobiologie gestudeerd aan Harvard en Oxford.